مُستوفی، احمد (1291-1372 ﻫ ش) جغرافیدان ایرانی و بنیانگذار مؤسسۀ جغرافیا در دانشگاه تهران است. او نخستین پژوهشگر ایرانی است که به روش علمی دربارۀ بیابانهای ایران، بهویژه دشت لوت، پژوهش کرده است.
مُستوفیالمَمالک، میرزا حسن (1311-1253 ﻫ ش /1351-1292 ﻫ ق) از دولتمردان دورۀ قاجاریان و اوایل دورۀ پهلوی است. او وزیر مالیه، وزیر جنگ و نمایندۀ مجلس بود و بارها نخستوزیر شد. آغاز جنگ جهانی اول (1914-1918 م) و اعلان بیطرفی ایران از وقایع مهم دورۀ صدارت مستوفیالممالک است.
مَستوره کردستانی (ماه شرفخانم، 1264-1220 ﻫ ق) شاعر و تاریخنویس ایرانی است. تاریخ اردلان اثر مهم اوست.
نگاه کنید به متوازی الاضلاع
مُستشارالدوله، میرزا یوسف (1239-1313 ﻫ ق) دولتمرد نواندیش و نویسندۀ ایرانی دورۀ ناصرالدین شاه قاجار است. او از نخستین کسانی است که دربارۀ اهمیت حاکمیت قانون در ایران سخن گفته است. رسالۀ یک کلمه او نقشی مؤثر در اندیشۀ قانونخواهی و لزوم تأسیس عدالتخانه در انقلاب مشروطیت داشت.
مُستَزاد از قالبهای شعر فارسی است که در آن، شاعر در آخر هر مصراع یا بیت از قصیده، غزل یا قطعه، عبارتی کوتاه یا جملهای آهنگین میافزاید. عبارات افزوده شده همقافیه و گاهی هموزن شعر اصلی و یا غیر از وزن اصلی است. واژۀ مستزاد بهمعنای افزودهشده است.