اُمَویان

اُمَویان سلسله‌ای از فرمانروایان عرب بودند که پس از شهادت امام علی بن ابی‌طالب(ع)، از سال 41 تا 132 ه‍ ق، با عنوان خلیفه بر سرزمینهای اسلامی حکومت کردند. قلمرو امویان در آغاز به شبه‌جزیرۀ عربستان و سرزمینهایی که تا زمان خلافت حضرت علی(ع) به ‌تصرف مسلمانان درآمده بود محدود می‌شد، اما در آغاز قرن دوم هجری قمری، محدودۀ فرمانروایی آنها از شمال هندوستان تا اسپانیا را دربرگرفته بود. نخستین فرمانروای این سلسله مُعاویه بود که عُمَربن خَطّاب، دومین خلیفه از خلفای راشدین، او را والی شام کرده بود. جدِ معاویه که برادرزادۀ هاشم بن عَبدِ مَناف، جدِ بنی‌هاشم، بود اُمَیّه نام داشت. به‌همین‌سبب معاویه و جانشینان او را امویان یا بَنی اُمیّه (فرزندان امیه) نامیده‌اند.

اَملَش

اَملَش از شهرهای استان گیلان و مرکز شهرستان املش است. این شهر حدود 73 کیلومتری رشت، مرکز استان گیلان، و 398 کیلومتری تهران واقع است. جمعیت آن 444 15 نفر است (سرشماری سال 1395 ﻫ ش).

امشاسپند

اَمِشاسپَند در دین زردشتی نام هریک از بزرگ‌ترین فرشتگان اهورَمَزدا، خدای یگانۀ ایرانیان باستان و زردشتیان، است. امشاسپند، در زبان اوستایی، به‌معنی بی‌مرگِ مقدس یا جاودانِ مقدس است.

اُمِّ سَلَمه

اُمِّ سَلَمه از زنان بزرگ صدر اسلام و از همسران حضرت محمد(ص) بود. هنگامی‌که کفار مکه به آزار مسلمانان پرداختند، ام ‌سلمه با همسرش، ابوسَلَمۀ مَخزومی، و مهاجران دیگر نخست به حَبَشه و سپس به مدینه (یَثرب) هجرت کرد. پس از مرگ شوهرش، به همسری پیامبر اسلام درآمد. ام ‌سلمه از پیامبر حدیثهایی ازجمله حدیثی مهم دربارۀ اهل بیت آن حضرت روایت کرده است. او پس از وفات پیامبر، از پیروان امام علی‌بن ابی‌طالب(ع) و فرزندانش امام حسن مجتبىٰ(ع) و امام حسین(ع) بود.