آهنربا جسمی است از آهن یا ماده‌ای دیگر که خاصیت مغناطیسی دارد، یعنی موادی مانند آهن، نیکل، کبالت یا آلیاژهای آنها را می‌رباید یا جذب این مواد می‌شود. آهنربا کاربردهای گوناگون دارد. آهنربای معمولی برادۀ آهن، میخ و سوزن را جذب می‌کند. قُطب‌نما دارای عقربه‌ای آهنرباست که برای جهت‌یابی به کار می‌رود. در زنگ اخبار، تلفن، تلگراف، کامپیوتر، بلندگو و دستگاههای تولیدکنندۀ الکتریسیته، بادزَن برقی، آب‌میوه‌گیری و موتورهای الکتریکی دیگر از آهنربا و خاصیت مغناطیسی استفاده شده است. بدون آهنربا نمی‌توان مقدار زیادی الکتریسیته تولید کرد و نیز الکتریسیتۀ به‌دست‌آمده را به‌خوبی به‌کار برد.

آهن (Iron) عنصری است شیمیایی، با نماد Fe، عدد اتمی 26 و عدد جرمی 55/85. نقطۀ ذوب آهن 535 1 و نقطۀ جوش آن 000 3 درجۀ سلسیوس (C°) است. چگالی آهن در دمای C° 20، 7/87 گرم بر سانتی‌متر مکعب است. آهن فلزی است سخت و بادوام که در حالت خالص به رنگ سفید نقره‌ای است.

آهک ماده‌ای است شیمیایی، مرکب از کلسیم و اکسیژن که خاصیت قلیایی دارد. به‌صورت گَرد یا تکه‌های کوچک و بزرگ به رنگ سفید مایل به خاکستری است و از حرارت دادن سنگ آهک به دست می‌آید. آهک در بنایی، صنعت و کشاورزی کاربردهای گوناگون و بسیار دارد.

آهار گیاهی است یک‌ساله، گلدار و زینتی که بومی سرزمینهای مکزیک و امریکای مرکزی است. امروزه در بیشتر سرزمینهای جهان پرورش داده می‌شود. تاکنون 16 گونه آهار شناخته شده که گل بعضی از آنها درشت و گل بعضی دیگر ریز است. معروف‌ترین گونۀ آن آهار رعنا است.

آوینی، مرتضی (1372-1326 ه‍ ش) سازندۀ فیلمهای مستند، نویسنده و منتقد هنری است. اثر مشهور او مجموعۀ روایت فتح است.

آویشَن گیاهی است پایا (چندساله)، معطر، خودرو و بومی سرزمینهای حاشیۀ دریای مدیترانه، جنوب اروپا، ترکیه، آسیای مرکزی، افریقا، دامنه‌های البرز و مناطق شمالی ایران. تاکنون حدود 350 گونه از این گیاه در جهان شناسایی شده است. گونه‌هایی از این گیاه در جنوب و شرق ایران، افغانستان و پاکستان می‌روید که در ایران آویشن شیرازی (آفشَن) یا آویشن کوهی خوانده می‌شود.