آمارد یکی از قبیله‌های کهن شمال ایران بود. مردم این قبیله، پیش از ورود آریاییها به این سرزمین، در قسمتی از مازندران کنونی به سر می‌بردند. نام اصلی این قبیله که آمو یا آمُل بود در فارسی باستان، به آمَرد یا مَرد، به‌معنی زیان‌بخش و ویرانگر، تبدیل شد. در بعضی از کتابها، نام این قبیله را مارد هم نوشته‌اند.

نگاه کنید به مظفریان

نگاه کنید به کنگریان

نگاه کنید به چغانیان

آلِ کَرت سلسله‌ای از امیران ایرانی بودند که از سال 643 تا 783 ﻫ ق، بر قسمتی از شرق ایران فرمانروایی کردند. در بعضی از کتابها، این امیران را ملوکِ‌ کَرت نیز نامیده‌اند. نخستین امیر این سلسله، شمس‌الدین محمد کرت، را مَنگوقاآن، نوۀ چنگیز، خان بزرگ مغول، به فرمانروایی قسمتی از سرزمینهای شرق ایران گماشت. قلمرو او از هَرات تا رود سِند، یعنی بخشی از کشورهای افغانستان و پاکستان کنونی، را دربرمی‌گرفت و شهر هرات مرکز فرمانروایی او بود.

آلِ عِراق سلسله‌ای از امیران خوارَزم بودند که پایتختشان شهر کاث در ساحل شرقی آمودریا (رود جیحون) بود. امیران آل عراق، مانند بسیاری از امیران بخش شرقی سرزمین خوارزم، خوارَزمشاه خوانده می‌شدند. به‌همین‌سبب، آنها را در بعضی از کتابها خوارزمشاهیان قدیم یا حکام قدیم خوارزم نیز نامیده‌اند.