لیلی و مجنون عنوان منظومه‌ای سرودۀ نظامی گنجوی براساس افسانه‌ای کهن، عاشقانه و مشهور در ادبیات عرب است. نخستین‌بار نظامی‌گنجوی (536-614 ﻫ ق)، شاعر ایرانی، این داستان را در قالب مثنوی به نظم فارسی درآورد. این منظومه یکی از مجموعه مثنویهای نظامی ‌به‌نام پنج گنج یا خمسۀ نظامی‌است.

لُهراسب از چهره‌های داستانهای باستانی ایران و شاهنامه است. او از پادشاهان کیانی و از نوادگان کیقباد است.

نگاه کنید به فرهنگ نویسی

لغت نامۀ دهخدا تألیف علی‌اکبر دهخدا، بزرگ‌ترین لغت‌نامه ‌ـ دانشنامۀ زبان فارسی است. این کتاب واژه‌های فارسی، و نیز عربی، ترکی، مغولی و غیره را که وارد زبان فارسی شده‌اند؛ و همچنین اصطلاحات و ترکیبها و مَثلهای زبان فارسی را دربردارد. افزون بر اینها شامل شرحی دربارۀ نامهای تاریخی و جغرافیایی مربوط به ایران و قلمرو اسلام و برخی از کشورهای غیراسلامی نیز هست. واژه‌هایی که در این فرهنگ مدخل شده‌اند، اغلب همراه با نمونه‌هایی از متنهای منظوم و منثور زبان فارسی‌ آمده‌اند. به هر یک از این نمونه‌ها شاهد می‌گویند. شاهدها نشان می‌دهند که واژۀ مورد نظر با چه معنی یا معنی‌هایی در زبان فارسی به‌کار رفته و در چه دوره‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند. مدخلهای این کتاب به 466 343 عنوان می‌رسد که دستِ کم یک‌سوم از آنها نامهای تاریخی و جغرافیایی است.

لُغَتِ فُرس (فرهنگ اَسدی) کهن‌ترین فرهنگ فارسی است که تاکنون شناخته شده است. گردآورندۀ آن اسدی طوسی، شاعر ایرانی قرن پنجم هجری قمری و سرایندۀ گرشاسب‌نامه است.

نگاه کنید به عوفی، سدیدالدین محمد