کیانیان براساس روایتهای ملی و باستانی ایران، دومین سلسلۀ پادشاهی ایران پس از پیشدادیان و نخستین دورۀ تاریخی است که با افسانه درآمیخته است. ظهور زردشت و کوشش برای رواج دین او از رویدادهای مهم دورۀ کیانیان است. پادشاهی کیانیان در شاهنامۀ فردوسی با افسانه‌پردازیهای حماسی دل‌انگیز آمیخته است.
کوهی، اَبوسَهل ویجَن (بیژن) (حدود 405-320 ﻫ ق) ریاضیدان و اخترشناس ایرانی است که در علم هندسه از نامداران عصر خود بود و به‌سبب کوششهایش در اخترشناسی، ریاست رصدخانۀ بغداد به او واگذار شد.
کوراوغلو (کوراوغلی) لقب قهرمان داستان حماسیِ مشترک میان مردمان تُرک‌زبان است. این داستان مدت چند قرن و به روایتهای گوناگون در میان مردم ترک‌زبان ایران، قفقاز تا آسیای مرکزی سینه به سینه نقل می‌شده و سپس نوشته شده است. این داستان حکایت جوانی است با لقب کوراوغلو که در پی انتقام از ستمی که خانِ فئودال بر پدرش روا داشته است به بی‌عدالتی اجتماعی پی می‌بَرَد و به مبارزی عدالتخواه تبدیل می‌شود.
کِنایه به‌کار بردن واژه یا موضوعی در معنای غیرحقیقی آن است و در علم بیان برای آراستن سخن به‌کار‌می‌رود. کنایه در لغت به معنای پوشیده سخن گفتن است.
کَلیم کاشانی، اَبوطالب (درگذشت 1061 ﻫ ق) شاعر ایرانی است. او در شعر کلیم تخلص می‌کرد و به کلیم همدانی و طالبای کلیم نیز معروف بوده است.
کُلثوم‌نَنه (عَقایدُالنِساء) کتابی است به فارسی از دورۀ صفویان در نقل آداب و باورهای عامیانه و خرافی زنان شهرنشین آن دوره. این کتاب از نظر مطالعۀ فرهنگ عامه (فولکلور) و چگونگی پیدایش باورهای عامه دارای ارزش است.