کارتون تصویر یا تصویرهایی به‌‌هم‌ پیوسته است که پیام یا داستانی را دربارۀ یک شخصیت، یک اتفاق یا موقعیتی خاص روایت می‌کند. معمولاً رویدادهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی با هدف سرگرمی، آموزش، شوخی و یا نقد دستمایۀ موضوع کارتونها هستند. واژۀ‌ کارتون از کلمۀ cartoone ایتالیایی به معنی مقوا و کاغذِ ضخیم گرفته‌ شده است که نخست تصویرهای کارتونی را روی آن می‌کشیدند. شخصیتهای کارتونی گاهی به‌شکل انسان طراحی می‌شوند و گاهی به‌شکل جانوران یا اشیایی که ویژگیهای انسانی را نشان می‌دهند و کارتونیست (تصویرگر کارتون) می‌خواهد آن ویژگی را برجسته کند و مورد توجه قرار ‌دهد.

کارگردانی هنر انتخاب، هماهنگی و هدایت همۀ دست‌اندرکاران اجرای یک اثر تئاتری و آفرینش اثر سینمایی و تلویزیونی است که به رهبری کارگردان انجام می‌شود.

کاریکَلَماتور جمله‌ای کوتاه است همراه با نوعی طنز. واژۀ کاریکلماتور ترکیبی است از دو واژۀ کاریکاتور و کلمه. واژۀ کاریکاتور به‌دلیل طنز موجود در محتوای این گونه نوشته به‌کار گرفته شده است.

کاریکاتور تصویر طنزآمیز و اغراق‌شدۀ شخص یا یک موضوع است برای نمایاندن ویژگی آن با هدف انتقاد سیاسی و اجتماعی‌ و گاهی سرگرمی ‌و تفریح. برای دستیابی به این هدف کاریکاتوریست (تصویرگر کاریکاتور) حالتهای بشری مانند نارضایتی، خشم، تعجب و مهر را با برجسته کردن بخشی در چهره به شکلی غیرعادی و خنده‌دار طراحی می‌کند. گاهی نیز بخشهایی از بدن انسان با ویژگی جانوری یا گیاهی تصویر می‌شود.

کاغذ و تا (اوریگامی) هنر سنتی ژاپن برای ساخت اشیای تزیینی است که با روش تا کردن کاغذ انجام می‌شود. در این روش، از بریدن و چسباندن کاغذ استفاده نمی‌شود، فقط با تا کردن است که شکل به‌دست می‌آید. در زبان ژاپنی، اوری به‌معنای تا کردن و گامی به‌معنای کاغذ است.