کَربُن (Carbon) عنصر شیمیایی نافلز با نماد C، عدد اتمی 6 و عدد جرمی 12 است. نقطۀ ذوب آن 3 550 درجۀ سلسیوس ((°C است. کربن سه ایزوتوپ C12،C13 و C14 دارد. در سال 1961 م، ایزوتوپ کربن 12 به‌عنوان شاخص استاندارد برای اندازه‌گیری جرم اتمی سایر عنصرها به‌جای اکسیژن انتخاب شد. کربن 14 رادیواکتیو است و در تاریخ‌نگاری رادیوکربنی از آن استفاده می‌شود که با آن می‌توانند تاریخ مرگ موجودات را در دوره‌های گذشته حدس بزنند.

کُبالت (Cobalt) عنصری است شیمیایی، با نماد Co. این عنصر در گروه نهم جدول تناوبی عنصرها قرار دارد. عدد اتمی آن 27 و عدد جرمی آن 9332/58 است. نقطۀ ذوب کبالت 1495 و نقطۀ جوش آن 2908 درجۀ سلسیوس (C°) است. چگالی این عنصر در دمای C°20، 9/8 گرم بر سانتیمتر مکعب است.

کائوچو ماده‌ای است با قابلیت ارتجاعی زیاد که هوا را در خود نگه می‌دارد، مانع انتقال رطوبت می‌شود و جریان الکتریسیته را از خود عبور نمی‌دهد. کائوچوی طبیعی از شیرابۀ نوعی درخت نواحی گرمسیری و کائوچوی مصنوعی از نفت خام و الکل به‌دست می‌آید.

کاتالیزور ماده‌ای است که سرعت واکنشهای شیمیایی را افزایش می‌دهد و در پایانِ واکنش بی‌تغییر می‌ماند. آنزیمها کاتالیزورهای شیمیایی طبیعی هستند که در بسیاری از واکنشهای شیمیایی بدن دخالت دارند.