کَرچَک گیاهی است یک‌ساله و پایا (چندساله) و احتمالاً بومی افریقا. این گیاه تنها یک گونه و شمار زیادی رقم دارد و در بیشتر منطقه‌های گرمسیری جهان، به‌ویژه در برزیل و هندوستان، برای استفاده از دانه‌های روغنی آن کاشته می‌شود. این گیاه در بسیاری از نواحی ایران مانند خراسان، خوزستان، بلوچستان و جنوب ایران کاشته می‌شود.

کاسنی گیاهی است علفی، پایا (چندساله)، خودرو و بومی اروپا که امروزه در بیشتر منطقه‌های جهان در کنار جاده‌ها و مکانهای بایر می‌روید. ۲ گونه کاسنی در بیشتر منطقه‌های ایران یافت می‌شود. کاسنی معمولی شناخته‌شده‌ترین گونۀ این گیاه است که در ایران هم وجود دارد.

کاروان‌کُش درختچه‌ای است که در سرزمینهای خشک و نیمه‌بیابانی مرکز و غرب آسیا تا جنوب روسیه می‌روید. این گیاه در ایران 4 گونه دارد که در نواحی خشک و نیمه‌خشک کشور می‌روید.

کاکوتی گیاهی است علفی، خودرو، یک‌ساله یا پایا (چندساله) و معطر که در منطقه‌های مدیترانه‌ای می‌روید. ۴ گونه کاکوتی در ایران می‌روید که در بیشتر مناطق کشور دیده می‌شود.

کاراکال پستانداری است گوشت‌خوار از خانوادۀ گربه‌سانان که در بیابانها، استپها، جلگه‌ها و درخت‌زارهای کوهستانی آسیای مرکزی، خاورمیانه و بخشهایی از افریقا زندگی می‌کند. در بسیاری از مناطق ایران به‌ویژه بیابانهای مرکزی نیز پراکندگی دارد.

کافور درختی است همیشه‌سبز و معطر که بیشتر در چین، ژاپن و تایوان می‌روید و در منطقه‌های گرمسیر آسیا نیز پراکنده است. بیش از پنجاه سال پیش، پایه‌هایی از این درخت را به ایران وارد کردند و در مؤسسۀ کشاورزی لاهیجان و باغ اکولوژی نوشهر کاشتند. عربها نخستین قومی بودند که در قرن ششم میلادی، از مادۀ کافور استفاده‌های گوناگون می‌کردند.