اَبر توده‌ای از ذره‌های ریز، بسیار سبک و نزدیک به‌هم آب و یخِ معلق در هواست. ابر هنگامی تشکیل می‌شود که هوای سیر (اِشباع) شده از بخارِ آب ناگهان سرد شود. ابرها به شکلهای گوناگون در آسمان دیده می‌شوند و نقشی مهم در چگونگی آب و هوا دارند. زندگی همۀ گیاهان و جانوران وابسته به آبی است که به‌صورت برف و باران از ابرها می‌بارد. گاهی بارانهای سیل‌آسا، تگرگ، برف بسیار سنگین و توفان‌هایی که از ابرها پدید می‌آیند خرابیهای فراوان به بار می‌آورند و حتی سبب مرگ انسانها و جانوران می‌شوند.
آتشفِشان مجرایی است درون کرۀ زمین که از دهانۀ آن در سطح زمین مواد گُداخته و جامد، گاز و بخار آب بیرون می‌آیند. مواد گداخته در اطراف دَهانه جاری می‌شوند. گاهی همراه با خارج شدن ناگهانی گازهای آتشین، مواد گداخته و مواد جامد به‌صورت تکه‌های ریز و درشت از دهانه با شدت به هوا پرتاب می‌شوند. بیرون ریختن مواد را از دهانۀ آتشفشان فَوَران آتشفشانی می‌نامند. فوران آتشفشانی بیشتر در قلۀ کوهها، به‌ویژه کوههای مخروط‌شکل، روی می‌دهد. این کوهها را نیز، که از سرد شدن و انباشته شدن مواد گداخته در اطراف دهانه پدید آمده‌اند، آتشفشان می‌نامند. فوران آتشفشانی ممکن است در جزیرۀ آتشفشانی روی دهد. جزیرۀ آتشفشانی کوهی است آتشفشان که در آغاز، دهانۀ آن در کَف اقیانوس بوده است و براثر فورانهای پِی‌درپِی، کوه بزرگ‌تر و بزرگ‌تر شده است و سرانجام قلۀ آن از آب بیرون آمده است. گاهی ممکن است فوران آتشفشانی در طول شکستگیهای کف اقیانوس روی دهد. در این حالت، مواد گداخته از دهانه‌هایی در طول این شکستگیها بیرون می‌ریزند.
آبهای زیرزمینی به آن بخش از آبهای کرۀ زمین گفته می‌شود که در زیرِ سطح زمین، در فضاهای خالی موجود در سنگها و خاکها، ذخیره شده است. آبهای زیرزمینی منبع تأمین‌کنندۀ آبِ چاهها، چشمه‌ها، قناتها (کاریزها) و بخشی از آب رود‌ها هستند.
نگاه کنید به هوا
نگاه کنید به آب گرم
آبِ گرم چشمه‌ای است که آب آن گرم و دارای مواد معدنی بسیار است. دمای آب این چشمه‌ها دست‌کم بیش از دمای بدن انسان است. دمای آب بعضی از چشمه‌های آب گرم ممکن است به دمای جوشیدن آب هم برسد. مواد معدنی محلول در آب ممکن است سدیم کلرید، کلسیم بی‌کربنات، منیزیم اکسید، آهن، سیلیسیم اکسید، بور، فلوئور و برخی از مواد رادیواَکتیو باشد.