آبشار ریزش آب روان از جایی بسیار بلند به جایی پَست است. بیشتر در کوهستا‌نها پدید می‌آید. ریزش آب ممکن است به‌صورت قائم یا پُرشیب باشد.

آبفِشان چشمۀ آب گرمی است که از آن گاه‌به‌گاه آب داغ و بخار آب به‌شدت به خارج فَوَران می‌کند. فوران این چشمه گاهی به‌صورت ستونی بلند است. چشمه، پس از هر آبفشانی، مدتی از فوران باز می‌ایستد. این مدت ممکن است یک ساعت تا چند روز و حتی چند ماه و چند سال باشد. در بعضی از آبفشانها، مدت زمان آبفشانی و فاصلۀ میان دو آبفشانی آن‌قدر ثابت و منظم است که می‌توان زمان آغاز و پایان آبفشانی را به‌دقت پیش‌بینی کرد. ارتفاع جهش آب در بعضی از آبفشا‌نها از چند سانتی‌متر بیشتر نیست و در برخی به 50 متر نیز می‌رسد. مدت آبفشانی نیز متفاوت است. شماری از آبفشانها فقط چند دقیقه و بعضی ساعتها آبفشانی‌ می‌کنند.

آبرُفت موادی هستند که به‌وسیلۀ آبهای روان جابه‌جا و تَه‌نشین شده‌اند. این مواد ممکن است رُس، ماسه، شن، ریگ یا سنگهای درشت‌تر باشند. آبرفت در جایی تشکیل می‌شود که سرعت جریان آب کاهش می‌یابد. در دامنۀ کم‌شیبِ کوهها و در دشتها و جلگه‌ها و جاهایی که رودها به‌آرامی به دریاها و دریاچه‌ها می‌ریزند، آبرفت تشکیل می‌شود. مَخروط‌اَفکَنه و دِلتا نمونه‌هایی از آبرفتها هستند.

نگاه کنید به آب و آب گرم