اِستراتوسفِر از لایه‌های جَوِّ زمین است که میان تروپوسفِر، نزدیک‌ترین لایۀ جوّ به زمین، و مِزوسفِر قرار دارد. ارتفاع پایین‌ترین قسمت لایۀ استراتوسفر از سطح زمین 10 تا 13 کیلومتر و ارتفاع بالاترین قسمت این لایه از سطح زمین در حدود 50 کیلومتر است. کلمۀ استراتوسفر از دو واژۀ لاتینی اِستراتوس، به‌معنی گسترده شدن به‌صورت یک لایه، و اِسفِر، به‌معنی کُره، تشکیل شده است.

اِستِپ دشتی است پهناور، هموار و بی‌درخت که از علفهای کوتاه پوشیده شده است. اِستِپ واژه‌ای است روسی به‌معنی سرزمین هموار. استپها در سرزمینهای خشک که تابستانهای گرم و زمستانهای سرد دارند یافت می‌شوند. میزان بارندگی سالانۀ این‌گونه سرزمینها از 25 تا 50 سانتی‌متر است. این مقدار بارندگی بیشتر از بارانی است که در بیابان می‌بارد و کمتر از آن است که علفزارها و چراگاهها به آن نیاز دارند. علفهای استپها بیش از 30 سانتی‌متر رشد نمی‌کنند و انبوه و متراکم نیستند.

اِستالاکتیت قَندیل یا تیغه‌ای از کلسیم کربنات است که در سقف یا دیواره‌های بعضی از غارها به صورت آویزان دیده می‌شود.

نگاه کنید به استالاکتیت