اِلِکتروسکوپ (برق‌نما) اسبابی است که برای پِی بردن به وجود بار الکتریکی ساکن و تشخیص نوع آن به‌کار می‌رود. نوع معینی از آن، که الکترومتر نامیده می‌شود، مقدار بار الکتریکی را نیز نشان می‌دهد. امروزه از الکتروسکوپ برای اندازه‌گیری مقدار پرتوهای رادیواکتیو نیز استفاده می‌کنند. نخستین الکتروسکوپ را ویلیام گیلبرت (1603-1544 م)، دانشمند انگلیسی، اختراع کرد.
نگاه کنید به الکتریسیته
اِلِکترود (برق‌راه) رسانایی است که جریان الکتریسیته از آن می‌گذرد و وارد محیطی می‌شود یا از آن محیط خارج می‌شود. این محیط ممکن است محلول الکترولیت، جسم جامد، ماده‌‌ای مُذاب، گاز یا خلأ باشد. الکترودی که جریان به آن وارد می‌شود الکترود مثبت یا آنُد و الکترودی که جریان از آن خارج می‌شود الکترود منفی یا کاُتد نامیده می‌شود. آند را قطب مثبت و کاتد را قطب منفی نیز نامیده‌اند.
اَلفیه (اَلفیۀ ابن مالک) کتابی منظوم است از محمدبن عبدالله‌بن مالک، ادیب و دانشمند صرف و نحو عرب. این کتاب خلاصه‌ای است مشتمل بر 1002 بیت از کتاب منظوم او در نحو به‌نام الکافیةُ الشافیه. هر یک بیت و گاهی دو بیت این کتاب یکی از قاعده‌های نحو را به‌صورت فشرده بیان می‌کند. نام الفیه از واژۀ عربی اَلف (هزار) گرفته شده و به‌معنی هزارتایی یا هزار بیتی است.
نگاه کنید به فهرست ابن ندیم
الفبا مجموعه‌ای از حروف یا نشانه‌های نوشتاری است که بر پایۀ آواها یا صداهای هر زبان شکل گرفته و مرتب شده است و برای نوشتن به خط آن زبان به‌کار می‌رود. نشانه، به‌معنی حرف، مربوط به نوشتار است، اما صدا مربوط به گفتار است. الفبای فارسی 33 نشانۀ نوشتاری دارد.