مُشَبَککاری هنر بهوجود آوردن نقشهایی است پنجرهای یا شبکهای روی فلز، چوب، سنگ، سفال، چرم، استخوان حیوانات و پلاستیک. مشبککاری از هنرهای کهن ایران است که با آن در، پنجره، صندوق، ضریح، مِنبَر، قاب و رَحل را تزیین میکردهاند. مشبککاری در تزیین مبلمان و وسایل تزیینی منزل و زیورآلات نیز بهکار میرود. مشبککار به کسی میگویند که این کار را انجام میدهد.
مِسگَری هنر و صنعت ساختن انواع ظرفها، اشیای زینتی و زیورآلات با مس است. مسگری یکی از رشتههای فلزکاری است و به سازنده و فروشندۀ آن مسگر میگویند.
مردمشناسی (انسانشناسی) علمی است که جنبههای گوناگون زندگی جسمانی، اجتماعی و فرهنگی انسان را در گذشته و حال بررسی و مطالعه میکند. این علم همچنین به مطالعۀ روابط دو جانبه میان انسان و فرهنگ، انسان و محیطزیست، شیوههای گذران زندگی مادی و معنوی، ساختار و قوانین اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زبانی مردم گوناگون، و مجموعۀ باورها، آدابورسوم، ادبیات و هنر و دانش و فنون عامه (فرهنگ عامه یا فولکلور) میپردازد. تاریخ تغییر و تحول جامعههای ابتدایی، پیشصنعتی و صنعتی نیز از جملۀ بررسیهای مردمشناسی یا انسانشناسی است.
مایا نام شماری از هندیشمردگان (بومیان) امریکای مرکزی است. این مردم امپراتوری بزرگی بنیان نهادند و تمدنی پیشرفته بهوجود آوردند. حکومت مایا از سال 1500 ق م تا میانۀ قرن شانزدهم میلادی، که بهدست مهاجمان اسپانیایی فروپاشید، دوام داشت. مایاها دستاوردهایی برجسته در هنر، معماری، ستارهشناسی و ریاضیات داشتند.
ماهیگیری صنعت و حرفۀ صید، آمادهسازی و فروش آبزیان ازجمله ماهی، میگو و صدف است. ماهیگیری نقشی مهم در فراهم آوردن غذا و کار برای میلیونها انسان دارد و محصولات آن در تهیۀ بعضی مواد دارویی و آرایشی، غذای دام و چسب نیز بهکار میرود.
اَفغان نامی است که در منابع تاریخی قدیم و فرهنگ سیاسی امروز به دو معنا بهکار رفته است: نخست نام طوایف کهن ایرانی که در زبانهای باستانی ایران و هند به شکلهای مختلف (مثلاً اَوَگانه، اَوَغانه و اَوَغَنه) آمده است؛ دوم نامی است که بنابر قانون اساسی پیشین افغانستان (1343 ﻫ ش) بر مردم این کشور، از هر قوم و طایفهای اطلاق میشود.