اَمپِرسیونیسم مکتبی است در نقاشی که در نیمۀ دوم قرن نوزدهم میلادی در فرانسه پدید آمد. نام این مکتب از واژۀ فرانسوی امپرِسیون، بهمعنی احساس و تأثر، گرفته شده است. در موسیقی، ادبیات و مجسمهسازی نیز مکتبی به این نام وجود دارد. پیروان این مکتب را امپرسیونیست مینامند.
اِکسپرسیونیسم مکتبی است در نقاشی که در نخستین سالهای قرن بیستم میلادی، بهصورت واکنشی در برابر مکتب اَمپِرسیونیسم، در کشورهای اروپای مرکزی و شمالی پدید آمد. اِکسپرسیونیسم از واژۀ فرانسوی اکسپرسیون، بهمعنی بیان، گرفته شده است و در هنر بهمعنی بیانی احساسی، عاطفی و اِستعارهای است. در مجسمهسازی، ادبیات و هنر سینما نیز مکتبی به این نام وجود دارد. پیروان این مکتب را اکسپرسیونیست مینامند.
اِشتراوس، یوهان (Johann Strauss، 1899-1825 م) آهنگساز اتریشی است که آثار موسیقایی بسیاری پدید آورده است. شهرت او بهسبب ساختن آهنگهای بسیار برای رقص والس است.
لیست، فرانتس (Franz Liszt، 1811-1886 م) پیانیست و آهنگساز مشهور مجارستانی است. او قطعات زیادی برای ارکستر و پیانو ساخت و فرم پوئمسمفونیک را ابداع کرد که نوعی موسیقی ارکستری بیکلام براساس یک داستان است.
لطفی، محمدرضا (1393-1325 ه ش) نوازنده، آهنگساز، مدرس و پژوهشگر موسیقی سنتی ایرانی است. او در بداههنوازی تار و سهتار مهارت داشت و در آموزش و احیای موسیقی سنتی ایرانی تأثیرگذار بود.
لئوناردو داوینچی (Leonardo da Vinci، 1452-1519 م) نقاش برجسته، معمار، مجسمهساز و دانشمند ایتالیایی است. او بهسبب مهارت در نقاشی و نوآوریهایش در علوم و فنون، و برخورداری از دانشی فراتر از دانش آن دوره، نابغهای در دورۀ رنسانس بهشمار میرفت. برجستهنمایی حجمها در نقاشی با استفاده از رنگ و سایه، و نمایش حالتهای روانی و ذهنی سوژه (موضوع) از ویژگیهای نقاشیهای داوینچی است. تابلوهای شام آخر و مونالیزا از مشهورترین آثار او است.