کیارستمی، عباس (1319-1395 ﻫ ش) کارگردان سینما و فیلمنامه‌نویس نامدار ایرانی است. او فیلم‌سازی نوآور و دارای سَبْک بود و فیلمنامۀ بیشتر آثارش را خود می‌نوشت.
کوبیسم مکتبی است در نقاشی و پیکره‌سازی که اوایل قرن بیستم میلادی در فرانسه به‌وجود آمد و بر هنر مدرن در جهان به‌ویژه هنرهای تجسمی تأثیر گذاشت. نام این مکتب از واژۀ فرانسوی کوب به‌معنای مکعب گرفته شده است. پیروان آن را کوبیست می‌نامند.
کَمالُ المُلک (محمد غفاری، 1319-1226 ﻫ ش) نقاش برجسته و نامدار ایرانی است. او در سبک نقاشی ایرانی تحول ایجاد کرد و به سبک طبیعت‌گرایی(ناتورالیسم) اروپایی روی آورد. کمال‌الملک در چهره‌نگاری و منظره‌نگاری مهارت بسیار داشت. مدرسۀ صنایع مُسْتَظْرَفه را برای آموزش هنرجویان تأسیس کرد و سبب پیشرفت هنرهای تجسمی در ایران شد.
کِله، پُل (م 1879-1940 ،Paul Klee) نقاش و معلم سویسی است که دفتر طراحی آموزشی و نوشته‌های دیگر او زمینه‌ساز روشهای نوین آموزش هنر بوده‌اند.
کلانتری طالقانی، پرویز (1395 -1310 ﻫ ش) تصویرگر و نقاش نوگرا و طراح گرافیک ایرانی است که به‌سبب نقاشی روی سطح کاهگلی شهرت دارد. او از پیشگامان تکنیک کلاژ در ایران به‌شمار می‌آید.
کُلاژ (تکه‌چسبانی) اُسلوبی هنری است که در آن اشیای گوناگون چون تکه کاغذ، عکس، بریدۀ روزنامه، تکه پارچه و چوب را بر سطح تخته، مقوا و بوم می‌چسبانند و اثری هنری خلق می‌کنند. اثر خلق‌شده را گاهی با طراحی و نقاشی کامل می‌کنند. کلاژ واژه‌ای فرانسوی به‌معنی چسباندن است.