قُفل ابزاری است برای محکمتر بستن انواع در، کشو، صندوق و مانند آن که با کلید و یا از راه تنظیم حروف و اعداد باز و بسته میشود. قفل را از مواد مختلف چون آهن، فولاد، برنج، طلا و چوب و به شکلهای مختلف میسازند.
قیچی ابزاری تیز است که با آن پارچه، کاغذ، مو، ورقِ فلز، سیم و اشیای دیگر را میبُرند و گاه شکل میدهند. این وسیله یک جفت تیغۀ نابرابر است که از وسط با میخ، پیچ یا پَرچ به یکدیگر وصل شدهاند. هر کدام از تیغهها سوراخی برای قرار دادن انگشت شست و دو یا چند انگشت دیگر دارد. قیچی را در اندازههای گوناگون و از فلزاتی مانند آهن و فولاد و یا پلاستیک فشرده و گاهی از پلاستیک و فلز میسازند.
قَلیان وسیلهای است برای دود کردن تنباکو. قلیان را با مواد مختلف میسازند و شکلها و تزیینات گوناگون دارد.
قَلَمزَنی هنر کَندَن نقش و نگار روی اشیای فلزی با استفاده از چکش و انواع قَلَم است. مس بهسبب نرمی و قدرت شکلپذیری در قلمزنی کاربرد بسیار دارد. طلا و نقره و آلیاژهایی مانند برنج (مخلوط مس و روی) و وَرشو (مخلوط مس، نیکل و روی) نیز در قلمزنی استفاده میشوند.
قَلَمکارسازی ایجاد نقش به رنگهای مختلف روی پارچۀ ساده با مُهر و قالبهای مخصوص است. از پارچۀ قلمکار، سفره، پرده، روتختی، رومیزی، دامن، پیراهن و کیف درست میکنند.
قَشقایی نام ایلی مشهور مرکب از طایفههای متعدد است که در منطقهای وسیع از صفحات جنوب ایران، مخصوصاً فارس، زندگی میکنند. هستۀ اصلی این ایل را ترکها تشکیل میدادند و سپس بعضی طوایف لُر، کرد، فارس، عرب و نیز کولیها به آن پیوستند. بعضی از پژوهشگران، ترکهای قشقایی را از طایفههای ترکمان آققویونلو در غرب ایران؛ و بعضی دیگر از بازماندگان قبیلۀ ترک خَلَج در ایران مرکزی میدانند. نام ایل از واژۀ ترکی قشقا گرفته شده است که معنیهای مختلف برای آن شمردهاند و مشهورتر از همه بهمعنای خال سفید در پیشانی حیوانهایی مانند اسب، گاو و گوسفند است.