اِلِکترون

اِلکترون از ذرات بنیادی ماده و از اَجزای سازندۀ اتم است. جرم آن جرم اتم هیدروژن، یعنی28- 10 × 9/109 گرم است. بار الکتریکی الکترون، منفی و کوچک‌ترین بار الکتریکی شناخته‌شده است که در طبیعت یافت می‌شود.

اِلِکترود

اِلِکترود (برق‌راه) رسانایی است که جریان الکتریسیته از آن می‌گذرد و وارد محیطی می‌شود یا از آن محیط خارج می‌شود. این محیط ممکن است محلول الکترولیت، جسم جامد، ماده‌‌ای مُذاب، گاز یا خلأ باشد. الکترودی که جریان به آن وارد می‌شود الکترود مثبت یا آنُد و الکترودی که جریان از آن خارج می‌شود الکترود منفی یا کاُتد نامیده می‌شود. آند را قطب مثبت و کاتد را قطب منفی نیز نامیده‌اند.

اِصطِکاک

اِصطکاک خاصیتی است که سبب ایجاد مقاومت در برابر حرکت یک جسم روی جسم دیگر می‌شود. هرچه اصطکاک میان سطح دو جسم بیشتر باشد، برای حرکت دادن یکی روی دیگری نیروی بیشتری باید مصرف شود.

اشعۀ کاتُدی

اشعۀ کاتُدی (پرتو کاتدی) تابش الکترونهایی است که از قطب منفی یک لامپ خلأ خارج می‌شوند. لامپ خلأ لولۀ شیشه‌ای یا فلزی است که درون آن از هوا و گازهای دیگر خالی شده است و دو صفحۀ فلزی دارد که یکی به قطب مثبت و دیگری به قطب منفی جریان الکتریسیتۀ مستقیم وصل است. صفحۀ مثبت را آنُد و صفحۀ منفی را کاتُد می‌نامند. به‌سبب اختلاف پتانسیل الکتریکی زیاد میان آند و کاتد، جریانی از الکترونها از کاتد خارج می‌شود که آن را پرتو کاتدی می‌نامند. پرتو کاتدی با سرعت زیاد و در خط راست عمود بر صفحۀ کاتد حرکت می‌کند. پرتو کاتدی و پرتو بتا شبیه یکدیگرند. اما پرتو بتا الکترونهایی هستند که درنتیجۀ واپاشیِ هستۀ اتم بعضی از عنصرهای رادیواکتیو به وجود می‌آیند.