عُمَربن خَطّاب خلیفۀ دوم از خلفای راشدین و از یاران (صحابه) پیامبر (ص) است. در زمان خلافت او تاریخ هجری قمری وضع و شهرهای کوفه و بصره نیز ساخته شد. او با لشکرکشیهای خود، مرزهای خلافت اسلامی را از یکسو تا ایران و از سوی دیگر در افریقا تا مصر و لیبی گسترش داد. پسرش عبدالله‌ابن عمر از راویان حدیث و دخترش حَفصه از همسران پیامبر اسلام است. عمر را به‌سبب کوشش برای رعایت عدالت میان مسلمان و غیرمسلمان، فاروق خوانده‌اند. فاروق یعنی کسی که میان حق و باطل فرق می‌گذارد.

عُمَربن عَبدُالعَزیز (101-63 ﻫ ق) هشتمین خلیفۀ سلسلۀ امویان است. او در دوران کوتاه خلافتش (101-99ﻫ ق) به‌جای کشورگشایی و ثروت‌اندوزی، به رفاه مردم قلمروش توجه داشت.

عِبرانیان نامی است که به فرزندان حضرت ابراهیم (ع) داده شده است. نسلهای بعدی آنان، بنی‌اسرائیل و سپس قوم یهود خوانده شدند.