امپرتوری مقدس روم

امپراتوری مقدس روم (1806-962 م) امپراتوری پهناوری بود که قلمرو آن بخشی بزرگ از سرزمینهای اروپایی، به‌ویژه آلمان و ایتالیا را دربرمی‌گرفت. اهمیت آلمان برای این امپراتوری از آن‌رو بود که امپراتوران می‌توانستند با سلطه بر این سرزمین بر بسیاری از شاهان و فرمانروایان اروپایی فرمان برانند. اهمیت ایتالیا برای امپراتوری از آن لحاظ بود که شهر رم، پایتخت امپراتوری باستانی روم، و جایگاه پاپ، بالاترین مقام روحانی مسیحی، در آنجا قرار داشت. منظور از تشکیل امپراتوری مقدس روم، فرو نشاندن کشمکشها میان فرمانروایان اروپایی و سران کلیسا و نیز ایجاد یک امپراتوری نیرومند مانند امپراتوری باستانی روم بود. امپراتوری باستانی روم، از قرن سوم پیش از میلاد، تا قرن پنجم میلادی، از لحاظ سیاسی و نظامی و از قرن چهارم میلادی، از لحاظ مذهبی بخش بزرگ اروپا را زیر فرمان خود داشت.

اَشرَف افغان

اَشرف اَفغان رئیس طایفۀ غَلجایی، از طایفه‌های افغان، از طایفه‌های کهن ایرانی ساکن در شرق ایران، بود که از سال 1137 تا 1142 ﻫ ق، بر قسمتی از این سرزمین فرمانروایی کرد. محمود افغان، پسرعموی اشرف، در سال 1135 ﻫ ق، سلطان حسین صفوی، نهمین پادشاه صفویان، را از سلطنت برکنار کرد و به زندان انداخت و خود در اصفهان بر جای او نشست. اشرف در سال 1137 ﻫ ق، محمود را کشت و خود جانشین او شد.