فَرَوَرْتیش (پادشاهی حدود 625-655 ق م) دومین پادشاه از سلسلۀ ماد که پس از پدرش دیاُاکو توانست با اتحاد قبایل مختلف ماد، اولین حکومت یکپارچه و متحد را تأسیس کند.به زبان یونانی او را فرااورتِس و به زبان ایلامی (عیلامی) او را پیرّومارتیش مینامند.
عَطامَلِک جوينى، علاءالدين (681-623 ﻫ ق) سياستمدار و تاريخنويس ايرانى و نویسندۀ کتاب تاريخ جهانگشا است. او برادر شمسالدين محمد جوينى، وزیر دورۀ ایلخانان است.
قاجاریان (1203-1344 ﻫ ق/1304-1167 ﻫ ش) نام سلسلهای است که آقا محمدخان قاجار تأسیس کرد.
قائممقام، ابوالقاسم (1251-1193 ﻫ ق) ادیب، وزیر، سیاستمدار و اندیشمند تجددخواه دورۀ قاجاریان است که دارای افکار اصلاحطلبانه در امور کشورداری، اقتصاد و فرهنگ بود.
فراماسونری تشکیلاتی مخفی است که با شعار برادری، همکاری و آزادی در بیشتر کشورهای جهان فعالیت میکند. انجمنها و شاخههای فراماسونری لُژ نام دارد و به کسانی که عضو این تشکیلات هستند فراماسون یا ماسون گفته میشود. فراماسون واژهای فرانسوی بهمعنای بنایان آزاد است. برخی فراماسونها منشأ فراماسونری را به دورۀ سلطنت سلیمانِ پیامبر و بنایان و معماران ساختمان معبد او نسبت میدهند. گونیا، پرگار و شاقول، از مهمترین نمادهای فراماسونری، از ارتباط کهن این تشکیلات با بنایان و معماران حکایت دارد.
فاطمیان سلسلهای از فرمانروایان شیعۀ اسماعیلی بودند که از سال ۲۹۷ تا ۵۶۷ ﻫ ق، نخست بر قسمتی از شمال افریقا و سپس بر مصر و شام حکومت کردند و دولتی بزرگ و نیرومند زیر عنوان خلافت فاطمیان، در برابر خلافت عباسیان بغداد، پدید آوردند. بنیانگذار این دولت، ابوعبدالله شیعی نام دارد که به نام و برای عُبِیدُالله مهدی به کوشش برخاست و سرانجام او را به فرمانروایی رسانید.