آسمان‌خَراش بَنایی است بسیار بلند که بیش از بیست طبقه داشته باشد. از این بناها، هم برای جای زندگی مردم و هم برای کارهای اداری و مانند آن استفاده می‌کنند. ساختمان این‌گونه بناها از حدود صد سال پیش در بعضی از شهرهای بزرگ و بسیار پرجمعیت جهان، که با کمبود زمین روبه‌رو هستند، آغاز شد. گذشته از اینها، توجه به صرفه‌جویی در هزینه‌های گوناگون ساختمانی و سود فراوانی که از سرمایه‌گذاری در این راه به دست می‌آید، در افزایش آسمان‌خراشها در جهان مؤثر بوده است.

آرامگاه (مَقبَره) بنایی است که بر گور بعضی از بزرگان دین، قهرمانان ملی و شخصیتهای علمی، هنری و سیاسی ساخته می‌شود. بعضی از خانواده‌ها نیز برای مردگان خود مقبره یا آرامگاه خانوادگی بنا می‌کنند. گاهی واژۀ آرامگاه را به‌معنی گور یا مَزار نیز به کار می‌برند.

آتَشکَده بنایی است که ایرانیان باستان و زردشتیان، آتش مقدس را در آن نگه‌داری می‌کردند. پس از مسلمان شدن ایرانیان، آتشکده‌ها کم‌کم از میان رفتند. بعضی از این بناها نیز با تغییراتی به مسجد تبدیل شدند. امروزه در ایران از آتشکده به‌عنوان بنایی باستانی و تاریخی یاد می‌شود.