نگاه کنید به اَلفیَّه
اَبجَد نام نخستین لَفظ از هشت لفظی است که عربها در گذشته برای بهخاطر سپردنِ ترتیبِ قدیم 28 حرف بیصدایِ الفبای خود به کار میبردند. ترتیب این حرفهای الفبا همان است که در زبانهای عِبری و آرامی آمده بود و عربها الفبای زبان خود را از آنها گرفته بودند. امروزه ترتیب حرفهای الفبای عربی (غیر از حرفهای پ، چ، ژ و گ که در الفبای عربی نیست) به همان ترتیب حرفهای الفبای فارسی است. ترتیب قدیم حرفهای الفبای عربی را تَرتیبِ ابجدی مینامند. اگر حرفهای هشت لفظ ترتیب ابجدی را جدا جدا بنویسیم، ترتیب قدیم الفبای عربی بهدست میآید. این هشت لفظ عبارتاند از: اَبجَد، هَوَّز، حُطّی، کَلَمَن، سَعفَص، قَرَشَت، ثَخِّذ، ضَظِغ.
آنَندراج لغتنامهای است فارسی به فارسی، تألیف محمّد پادشاه که، گذشته از واژههای فارسی، بعضی از واژههای عربی، هندی، ترکی و اروپایی رایج در فارسی را نیز دربردارد.
آلِ اَحمَد، جَلال (1348-1302 ﻫ ش) نویسندۀ ایرانی است. آل احمد در خانوادهای روحانی در تهران به دنیا آمد. پس از آنکه تحصیل در دبستان را به پایان رساند، پدرش او را به کسب و کار در بازار واداشت. پنهان از پدر، در کلاسهای شبانۀ دارالفنون تحصیل را ادامه داد. سپس، به دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران راه یافت، دورۀ دانشکده را به پایان رساند و به کار معلمی پرداخت. در سال 1328 ه ش، با سیمین دانشور، نویسندۀ ایرانی، ازدواج کرد.
آریَنپور، یحیی (1364-1284 ه ش) نویسنده و محقق معاصر ایرانی است. اثر مشهور او، کتاب از صبا تا نیما، دربارۀ تاریخ ادبیات معاصر ایران است.
آرش کمانگیر از چهرههای داستانهای باستانی ایران و پهلوانی است که در زمان منوچهر، پادشاه پیشدادی، زندگی میکرد. او را به این سبب کمانگیر خواندهاند که در تیراندازی بیمانند بود.