صافات سی‌وهفتمین سورۀ قرآن است که در مکه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است و 182 آیه دارد. نام این سوره از نخستین آیۀ آن گرفته شده است. صافات به‌معنای در صف ایستادن است.
صاحب‌الزنج، علی‌بن محمد (درگذشت 270 ﻫ ق) رهبر قیام زنگیان در دورۀ معتمد، خلیفۀ عباسی، در سدۀ سوم هجری قمری است.
صابون ماده‌ای شوینده است که از نمکهای سدیم و پتاسیم اسیدهای چرب ساخته می‌شود و برای تمیز کردن سطح چیزهای چرک به کار می‌رود.
صادقی، بهرام (1363- 1315 ﻫ ش) نویسندۀ نوآور ایرانی است. مجموعۀ داستان سنگر و قمقمه‌های خالی و داستان بلند ملکوت از آثار معروف اوست.
صاحبقرانیه بنایی تاریخی است در مجموعه کاخهای نیاوران در شمال شهر تهران. این بنا از کاخهای ییلاقی دورۀ قاجاریان است که در سال 1267 ﻫ ق، به‌فرمان ناصرالدین شاه قاجار در جای بنای کوچک زمان محمد شاه قاجار ساخته شد. نام این کاخ از لقب ناصرالدین شاه، صاحبقران،گرفته شده است.
صاحِب‌بن عَبّاد، ابوالقاسم بن عباد (385-326 ﻫ ق) ادیب مسلمان ایرانی است که در زبان و ادبیات عرب استاد بود و وزارت دو تن از پادشاهان سلسلۀ آل‌بویه را به عهده داشت. صاحب (به‌معنی دارندۀ مقام و کمال) لقب و شهرت ابوالقاسم بن عباد است. این لقب را برخی به‌سبب شاگردیِ و همنشینی با ابوالفضل بن عمید، وزیر رکن‌الدولۀ دیلمی که در نویسندگی و شاعری شهرت داشت، و برخی دیگر به‌سبب وزارت او در دورۀ مؤیدالدولۀ دیلمی (پادشاهی 373 -366 ﻫ ق) می‌دانند.