امام

اِمام واژه‌ای عربی است به‌معنی پیشوا و رهبر. جمع آن اَئِمه است و به‌صورت مفرد و جمع در قرآن دوازده بار آمده است، مثلاً برای اشاره به راهنمایان حق (سوره‌های بقره، آیۀ 124 و انبیاء، آیۀ 73) و رهبران کفر و باطل (سوره‌های توبه، آیۀ 12 و قصص، آیۀ 41). این واژه در قرآن در اشاره به کتاب حضرت موسی(ع) نیز به‌کار برده شده است (سوره‌های هود، آیۀ 17 و احقاف، آیۀ 12). امام جانشین پیامبر(ص) و رهبر مسلمانان در کارهای دینی و دُنیوی است. در حدیث و منابع دینی، صاحبان بعضی منصبهای دینی و اجتماعی و مانند آن نیز امام نامیده شده‌اند، مانند امام جماعت. اما این کلمه در سه مورد کاربرد بیشتری دارد:

اُمُّ الصِبیان

اُمّ ‌الصِبیان در فرهنگ عامۀ ایران، موجودی افسانه‌ای است. مردم ام‌الصبیان را دختر ابلیس می‌دانند و به‌شکل ماده دیوی با یک جفت پستان بزرگ پُر از شیر وصف می‌کنند. اعتقاد دارند که این دیو در ویرانه‌ها، کوهها و بیابانها زندگی می‌کند. او را عاشق نوزادان و کودکان می‌دانند و می‌گویند هر جا نوزاد یا کودکی تنها بیابد او را در آغوش می‌گیرد و با عشق و علاقه چنان سخت می‌فشارد که کودک بیمار می‌شود.

ام اس

اِم اِس بیماری مزمن دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است. در این بیماری غلاف میلین که دورتادور رشته‌های عصبی را احاطه کرده است، آسیب می‌بیند. در نتیجه انتقال پیامهای عصبی دچار اختلال می‌شود. علائم بیماری عبارت‌اند از: ضعف عضلانی، کاهش حس یا مورمور شدن، اختلال در بینایی و تعادل. علت اصلی این بیماری ناشناخته است، اما اختلال در سیستم ایمنی و وجود زمینۀ ژنتیکی از عوامل بروز این بیماری است. تخریب میلین منجر به برجا گذاشتن بافت جوشگاهی به‌نام اسکلروز می‌شود. این نواحی تخریب‌شده را پلاک می‌نامند. چون تعداد این پلاکها معمولاً بیش از یکی است، به این بیماری در زبان لاتینی MS می‌گویند که از حرفهای اول واژه‌های Sclerosis Multiple تشکیل شده است.

امارات متحد عربی

اَماراتِ مُتَّحِدۀ عَرَبی کشوری است در آسیای جنوب غربی، در شبه‌جزیرۀ عربستان. این کشور از هفت امیرنشین کوچک به‌نامهای ابوظبی، دُبی، شارجه، عَجمان، اُم‌القُوَیْن، رأس‌الخیمه و فُجَیره تشکیل شده است. امارات 600 83 کیلومتر مربع مساحت دارد. از شمال به خلیج فارس، از شرق و شمال شرقی به کشور عمان و دریای عمان، و از جنوب و غرب به عربستان سعودی محدود است. پایتخت این کشور ابوظبی است.

اِلیوت، جورج

اِلیوت، جورج (George Eliot، 1880-1819 م) بانوی رمان‌نویس انگلیسی است. نام اصلی او مِری اَن ایوِنز بود. آدام بید و میدل مارچ از آثار معروف اوست.