نگاه کنید به خمینی، روح الله

امام حسین(ع) ، ابوعبدالله حسین بن علی بن ابی‌طالب، سومین امام از امامان دوازده‌گانۀ شیعیان و پنجمین معصوم از چهارده معصوم است. پدرش، امام علی‌ بن ابی‌طالب(ع) نخستین امام شیعیان، و مادرش فاطمه زهرا(س)، دختر پیامبر اسلام(ص) است. در سوم یا پنجم شعبان سال 4 ﻫ ق در مدینه به‌دنیا آمد و در دهم محرم سال 61 ﻫ ق، در کربلا به‌ شهادت رسید. مرقد آن حضرت در کربلا، زیارتگاه شیعیان جهان است. سَیِّدُالشُهدا (سرور شهیدان) و ثارَالله (کسی که خدا خونخواه اوست) مهم‌ترین لقبهای ایشان است.

امام حسن مجتبی(ع) ، ابو محمد حسن بن علی بن ابی‌طالب، دومین امام از امامان دوازده‌گانۀ شیعیان و چهارمین معصوم از چهارده معصوم است. او نخستین فرزند امام علی‌بن ابی‌طالب(ع) و فاطمۀ زهرا(س) است. در سال 3 ﻫ ق، در مدینه به‌دنیا آمد و در سال 50 ﻫ ق، در همین شهر مسموم و شهید شد. امام حسن در سال 40 ﻫ ق، پس از شهادت امام علی(ع) به ‌امامت رسید و مدت امامت او ده سال بود.

امام حَسَن عَسکَری(ع) ، ابومحمد حسن‌بن علی، یازدهمین امام از امامان دوازده‌گانۀ شیعیان و سیزدهمین معصوم از چهارده معصوم است. پدرش امام هادی(ع) و نام مادرش سوسَن یا حَدیثه یا سَلیل است. امام حسن عسکری(ع) در سال 231 یا 232 ﻫ ق، در مدینه به‌دنیا آمد. در سال 260 ﻫ ق، در سامرا وفات یافت و در خانۀ خود، در کنار قبر پدر، به‌ خاک سپرده شد. مرقد او در این شهر از زیارتگاههای شیعیان است.

اِمام جعفر صادق(ع) ، ابو عبدالله جعفر بن محمد، ششمین امام از امامان دوازده‌گانۀ شیعیان و هشتمین معصوم از چهارده معصوم است. پدرش امام محمد باقر(ع) و مادرش اُمّ فَروَه، دختر قاسم بنِ مُحَمد ِبن اَبی‌بکر است. در سال 80 یا 83 ﻫ ق در مدینه به‌دنیا آمد و در سال 148ﻫ ‌ق به‌دستور منصور، خلیفۀ عباسی، در همین شهر مسموم شد. مرقد آن حضرت در قبرستان بَقیع در مدینه است.

اِمامَت از اصول مذهب تَشَیُع و به‌معنی رهبری شیعیان جهان پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) است. امامت به‌معنی ریاست و گاهی خلافت نیز هست. بنابر این اصل پس از پیامبر(ص) کسانی باید راه او را ادامه دهند و رهبری و راهنمایی مسلمانان را به‌دست گیرند که در امور دنیا و آخرت داناترین مردم باشند. شیعیان معتقدند پیامبر اسلام(ص) از طرف خداوند مأموریت داشت تا جانشین خود را، که از سوی خداوند تعیین شده است، به مسلمانان معرفی کند.