گوگرد یا سولفور (Sulfur) عنصری است شیمیایی و نافلز با نماد S در گروه 16 جدول تناوبی عنصرها. عدد اتمی گوگرد 16 و عدد جرمی آن 064/32 است. نقطۀ ذوب آن 8/112 تا 119 و نقطۀ جوش آن 6/444 درجۀ سلسیوس (C°) است. چگالی آن 96/1 تا 07/2 گرم بر سانتیمتر مکعب در دمای C°20 است.
نگاه کنید به صدف
گوشت به بافت ماهیچهای و تودههای آلی گفته میشود که اندامهای بیشتر جانوران را تشکیل میدهد و انسان از بعضی از آن جانوران برای تغذیه استفاده میکند. گوشت مورد استفادۀ مردم جهان بیشتر از جانورانی بهدست میآید که در دامپروری صنعتی یا سنتی پرورده میشوند و شامل بافت ماهیچههای دستگاههای حرکتی و ماهیچههای نگاهدارندۀ اُستُخوانبَندی آنها، و نیز اندامهای داخلی مانند قلب، کبد، کلیه، معده، زبان و بعضی از غدّههاست.
گوش اندام حس شنوایی است. گوش نقشی مهم در حفظ تعادل بدن دارد. گوش انسان شامل سه بخش گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی است.
گوسفند پستانداری است علفخوار و نشخوارکننده از راستۀ زوجسُمان و خانوادۀ گاوسانان که انسان آن را از حدود 500 10 سال پیش از میلاد اهلی کرده است، اما هنوز گونههای وحشی آن در طبیعت وجود دارد. گوسفند نر را قوچ و گوسفند ماده را میش مینامند. گوسفندان وحشی بیشتر در کوهها و دشتهای نیمکرۀ شمالی پراکندهاند. گوسفند اهلی را در دامپروریهای صنعتی و یا در روستاها بهطور سنتی در آغل پرورش میدهند و آنها را برای چرا به مراتع و چراگاهها میبرند. امروزه در جهان چند صد نژادِ گوسفند اهلی وجود دارد. در میان گوسفندان وحشی، چهار گونه بهنامهای گوسفند اوریال، موفلون، آرگالی و شاخ گنده معروفترند. در ایران دو گونه گوسفند وحشی بهنام قوچ و میش اوریال و قوچ و میش ارمنی، که از گونههای خالصاند، و پنج گونه که دورگهاند، زندگی میکنند.
گَوَزن زرد ایرانی پستانداری است نشخوارکننده از راستۀ زوجسمان و خانوادۀ گوزنها. این جانور در گذشته از شمال قارۀ افریقا تا عراق، ترکیه و ایران در قارۀ آسیا پراکندگی داشت و زیستگاه اصلی آن در ایران جنگلهای متراکم زاگرس و بیشههای استان خوزستان بود، اما اکنون پراکندگی طبیعی آن به مناطق حفاظتشدۀ کرخه و دِز در استان خوزستان محدود است. گوزن زرد ایرانی را به جزیرۀ اشک در دریاچۀ ارومیه و مناطق محصور احداثشده در سایر نقاط ایران مانند دشتناز ساری برای حفاظت و تکثیر بردهاند.