گیاه شناسی دانش مطالعۀ گیاهان و شاخهای از زیستشناسی است. گیاهشناسی به بررسی چگونگی پیدایش و تکامل، ساختمان، ردهبندی، خواص، و همچنین به پراکندگی گیاهان روی کرۀ زمین و ارتباط آنها با محیط اطراف میپردازد. این دانش زمینۀ پیشرفت و بهبود کشاورزی، باغبانی، جنگلداری و نیز علومی مانند پزشکی و داروسازی، شیمی و اکولوژی (بومشناسی) را فراهم کرده است. گیاهشناسی شاخههای متعدد دارد که مهمترین آنها ردهبندی (تاکسونومی و یا سیستماتیک)، ریختشناسی و تشریح (مُرفولوژی و آناتومی)، سلولشناسی و بافتشناسی، فیزیولوژی، اکولوژی، گیاهپزشکی (پاتولوژی)، ژنتیک و تبارشناسی مولکولی است. گیاهان سبب بقا و ادامۀ حیات موجودات زنده روی کرۀ زمیناند. بدون آنها اکسیژن تولید نخواهد شد و تراکم کربندیاکسید (گاز کربنیک) در جوّ بهحدی زیاد میشود که انسان و سایر جانداران امکان زندگی نخواهند داشت. مطالعۀ حیات گیاه نشان میدهد که انسان و دیگر جانداران تنها براثر تعامل با طبیعت و تعادل در محیطزیست میتوانند زنده باشند. مطالعۀ گیاهشناسی درک ما را از تمام شکلهای حیات افزایش میدهد.