قَشقایی نام ایلی مشهور مرکب از طایفه‌های متعدد است که در منطقه‌ای وسیع از صفحات جنوب ایران، مخصوصاً فارس، زندگی می‌کنند. هستۀ اصلی این ایل را ترکها تشکیل می‌دادند و سپس بعضی طوایف لُر، کرد، فارس، عرب و نیز کولیها به آن پیوستند. بعضی از پژوهشگران، ترکهای قشقایی را از طایفه‌های ترکمان آق‌قویونلو در غرب ایران؛ و بعضی دیگر از بازماندگان قبیلۀ ترک خَلَج در ایران مرکزی می‌‌دانند. نام ایل از واژۀ ترکی قشقا گرفته شده است که معنیهای مختلف برای آن شمرده‌اند و مشهورتر از همه به‌معنای خال سفید در پیشانی حیوانهایی مانند اسب، گاو و گوسفند است.
