صَف شصت‌و‌یکمین سورۀ قرآن کریم است. در مدینه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد و چهارده آیه دارد. صف به‌معنای رده و ردیفِ مستقیم و منظم است. نام این سوره از آیۀ چهارم آن گرفته شده است. در این آیه از کسانی یاد می‌شود که خداوند دوستدار آنهاست. رزمندگانی که در یک صف نفوذناپذیر همچون بنایی محکم و استوار در راه خدا مبارزه می‌کنند. نام دیگر این سوره حواریّون به‌معنی یاران خاص و نزدیک است.
