اَبولَهَب پسر عَبدُالمُطَّلب و عموی پیامبر اسلام(ص) و از بزرگان قُرَیش بود. نام او عَبدُالعُزّﱝ، یعنی بندۀ عُزّی (یکی از بتهای مشهور دورۀ جاهِلیَّتِ عرب) بود. بهاینسبب او را اَبولَهَب میخواندند که مردی سرخروی بود، زیرا در زبان عربی اَبولَهَب بهمعنی پدر شعلۀ آتش است.
