اصحاب کَهْف لقب چند تَن خداپرست است که در زمان پادشاهی بُت‌پرست، به‌نام دَقیانوس، می‌زیستند. این چند تن، به فرمان خداوند، در غاری به خوابی طولانی رفتند، از‌این‌رو اصحاب کهف (یاران غار) نامیده شدند. در قرآن، داستان ایمان آوردن اصحاب کهف در سورۀ کهف آمده است. اصحاب کهف از داستانهایی است که نزد یهودیان و مسیحیان نیز سابقه دارد.
