شَمس تبریزی، محمد بن علی بن ملک داد (حدود 645 – 582 ﻫ ق) عارف ایرانی است که نام او با نام مولانا جلال الدین محمد بلخی (مولوی) (672 – 604 ﻫ ق) در آمیخته است و دوستی آن دو چنان بود که مولانا بیش از هزار غزل در وصفش سروده و در مثنوی نیز بارها از او یاد کرده است. از شمس‌تبریزی، هیچ اثر نوشته شده‌ای در دسترس نیست اما برخی سخنان او را پسر و مریدان مولانا یادداشت می‌کرده‌اند. این سخنان با نام مقالات شمس در دسترس است.
