ارتباطات

در زندگانی اجتماعی به معنی پیامرسانی است. پیام خبر یا احساس یا اندیشه‌ای است که به کمک مغز و حواس به دیگران رسانده می‌شود. ما بیشتر از دو حس شنوایی و بینایی برای رساندن پیامها به یکدیگر استفاده می‌کنیم. ولی گاهی به کمک حواس دیگر خود نیز پیامی را دریافت می‌داریم یا پیامی را به دیگران می‌رسانیم. بعضی از کسانی که نمی‌توانند ببینند، می‌آموزند که به جای حس بینایی از حس بساوایی  (لامسه) خود استفاده کنند و به کمک الفبای مخصوص نابینایان (برای Braille) پیامی را دریافت کنند یا پیامی را به دیگران برسانند. بعضی از کسانی که نمی‌توانند بشنوند یا سخن بگویند، ولی می‌توانند ببینند، از الفبای مخصوص ناشنوایان، که به کمک دستها و حرکت دادن انگشتها نشان داده می‌شود، برای رساندن پیامها استفاده می‌کنند.