اِلکترولیت ماده‌ای است مرکب که محلول یا مُذاب آن جریان الکتریسیته را هدایت می‌کند. باتریها دارای الکترولیت هستند. این الکترولیت ممکن است مایع باشد و یا با افزودن موادی به آن به‌صورت خمیر درآید. از الکترولیتهای مایع در الکترولیز، آبکاری، پالایش فلزها و مانند آن استفاده می‌شود.

اِلِکتروسکوپ (برق‌نما) اسبابی است که برای پِی بردن به وجود بار الکتریکی ساکن و تشخیص نوع آن به‌کار می‌رود. نوع معینی از آن، که الکترومتر نامیده می‌شود، مقدار بار الکتریکی را نیز نشان می‌دهد. امروزه از الکتروسکوپ برای اندازه‌گیری مقدار پرتوهای رادیواکتیو نیز استفاده می‌کنند. نخستین الکتروسکوپ را ویلیام‌ گیلبرت (1603-1544 م)، دانشمند انگلیسی، اختراع کرد.

نگاه کنید به الکتریسیته

اِلِکترود (برق‌راه) رسانایی است که جریان الکتریسیته از آن می‌گذرد و وارد محیطی می‌شود یا از آن محیط خارج می‌شود. این محیط ممکن است محلول الکترولیت، جسم جامد، ماده‌‌ای مُذاب، گاز یا خلأ باشد. الکترودی که جریان به آن وارد می‌شود الکترود مثبت یا آنُد و الکترودی که جریان از آن خارج می‌شود الکترود منفی یا کاُتد نامیده می‌شود. آند را قطب مثبت و کاتد را قطب منفی نیز نامیده‌اند.

نگاه کنید به آئرودینامیک

اِصطکاک خاصیتی است که سبب ایجاد مقاومت در برابر حرکت یک جسم روی جسم دیگر می‌شود. هرچه اصطکاک میان سطح دو جسم بیشتر باشد، برای حرکت دادن یکی روی دیگری نیروی بیشتری باید مصرف شود.