اِپیفیز

اِپیفیز غده‌ای کوچک است که در مغز انسان و مهره‌داران دیگر قرار دارد. این غده را، که در مغز انسان به اندازۀ نخود است، غدۀ صَنوبَری یا غدۀ پینه‌آل نیز نامیده‌اند. زیست‌شناسان هنوز دربارۀ نقش این غده در انسان به نتیجۀ قطعی نرسیده‌اند. بعضی از آنها معتقدند که ترشحات غدۀ اپیفیز در اعمال مهم بدن انسان و از جمله تولید‌مثل تأثیر دارد. در بیشتر مُهره‌داران ترشحات غدۀ اپیفیز به تنظیم کارهای روزانه و فصلی بدن آنها کمک می‌کند.

آنزیم

آنزیم ماده‌ای است پروتئینی که به‌وسیلۀ سلولهای زنده تولید می‌شود و واکنشهای شیمیایی را در بدن انسان و جانوران و گیاهان سرعت می‌بخشد. بدون این واکنشها زندگی امکان‌پذیر نیست.

آغازیان

آغازیان گروهی از جانداران هستند که نمی‌توان آنها را در شمار جانوران یا گیاهان دانست. بسیاری از زیست‌شناسان جانداران را به دو گروه جانوران و گیاهان تقسیم کرده‌اند. اما گروهی از جانداران، با آنکه بعضی از ویژگیهای گیاهان یا جانوران را دارند، ویژگیهایی نیز دارند که در گیاهان و جانوران دیده نمی‌شود. به‌همین‌سبب، عده‌ای از زیست‌شناسان این‌گونه جانداران را در گروه سومی به‌نام آغازیان قرار داده‌اند.

آئورت

آئورت طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین سُرخرَگ بدن انسان است که خون اکسیژن‌دار را از قلب به سراسر بدن، به‌جز درون ششها، می‌رساند. آئورت نخست از بَطنِ چپِ قلب به‌طرف بالا می‌رود، سپس کمی به عقب برمی‌گردد و به‌طرف چپ خَم می‌شود. به‌این‌ترتیب، کمانی تشکیل می‌دهد که به آن کمانِ آئورت می‌گویند. آئورت بعد به‌طرف پایین کشیده می‌شود و از قسمت عقب قفسۀ سینه و شکم می‌گذرد. میان سرخرگ آئورت و بطن چپ قلب دریچه‌ای است به‌نام دریچۀ سینی که دارای سه لَختِ نیم‌هِلالی است. هر بار که قلب می‌تپد، این دریچه باز می‌شود و خونِ تَصفیه‌شده (اکسیژن‌دار) با فشار وارد آئورت می‌شود. بعد، دریچۀ آئورت بسته می‌شود و نمی‌گذارد خون تصفیه‌شده به قلب بازگردد.