فایز، محمدعلی ( 1289-1213 ﻫ ش/ 1330-1250 ﻫ ق) شاعر دوبیتی‌سرای ایرانی است که به فایز دشتستانی یا فایز دشتی نیز مشهور است. فایز تخلص اوست و او را زائر محمدعلی نیز می‌خوانده‌اند.
فَرهَنگستان نهادی پژوهشی و راهبردی است که هستۀ مرکزی آن از صاحبنظران و دانشمندان برجستۀ فرهنگی و علمی یک کشور تشکیل می‌شود و هدف آن حفظ، گسترش و تقویت زبان و ادبیات و ارتقای علوم و هنرهای آن کشور است.
فَرُّخی سیستانی (درگذشت 429 ﻫ ق) شهرت ابوالحسن علی بن جولوغ، شاعر قصیده‌سرای ایرانی است.
فارسنامه کتابی است دربارۀ تاریخ و جغرافیای فارس که در قرن ششم هجری قمری نوشته شده است. نام نویسندۀ کتاب فارسنامه به‌طور دقیق مشخص نیست. اما چون نویسندۀ کتاب، پدر و نیاکان خود را اهل بلخ خوانده است، از او با نام ابن بلخی یاد شده است و کتاب به فارسنامۀ ابن بلخی مشهور شده است.
فَغانی شیرازی (بابا فغانی) شاعر ایرانی قرن نهم و دهم هجری قمری است. برخی او را از آخرین شاعران سبک عراقی و از پایه‌گذاران سبک هندی دانسته‌اند.
فَخرالدین اَسعد گرگانی (فخری گرگانی) شاعر و داستان‌سرای ایرانی قرن پنجم هجری قمری است. منظومۀ ویس و رامین سرودۀ اوست.