لیلَکی درختی است خاردار و خزان‌کننده، بومی ایران، افریقا، آسیا و امریکای شمالی. تاکنون در جهان، 14 گونه از این گیاه شناسایی شده است که 2 گونۀ آن در جنگلهای شمال ایران می‌روید. برخی از گونه‌های این درخت زینتی است.

لور درختی است زینتی و بومی مناطق گرمسیر شبه‌قارۀ هند که امروزه، در منطقه‌های گرمسیر و نیمه‌گرمسیر جهان کاشته می‌شود. در ایران، از خوزستان و هرمزگان تا سیستان و بلوچستان و جزایر خلیج‌فارس مخصوصاً کیش و قشم می‌روید. این درخت در جنوب ایران، لول، لیل و لیر نامیده می‌شود.

لوبیا چشم ‌بُلبُلی گیاهی است علفی، یکساله و بومی غرب افریقا که امروزه در مناطق گرمسیر جهان کاشته می‌شود. در ایران، این گیاه در برخی نقاط کاشته می‌شود. دانۀ لوبیا چشم‌بلبلی خوراکی است.

لوبیا گیاهی است علفی، یکساله و بومی امریکای جنوبی و مرکزی که امروزه در سراسر جهان، به‌جز جنوبگان کِشت می‌شود. این گیاه گونه‌ها و رقمهای پرورشی بسیاری دارد که برای استفاده از دانه و یا میوۀ خوراکی آنها کاشته می‌شود. در ایران، گیاه لوبیا را در بیشتر نقاط می‌کارند. لوبیاسبز از شناخته‌شده‌‌ترین گونه‌ها و لوبیاچیتی، لوبیاسفید و لوبیاقرمز از مهم‌ترین رقمهای این گیاه‌اند.

لَرْگ درختی است خزان‌برگ و بومی آسیا. تاکنون 6 گونه از این درخت در جهان شناسایی شده است که از قفقاز تا جنوب شرقی آسیا انتشار دارد. لرگ در ایران یک گونه دارد که در نواحی جلگه‌ای جنگلهای شمال می‌روید. برخی از گونه‌های این درخت زینتی است. لرگ در نقاط مختلف شمال ایران و دره‌های زاگرس در استانهای لرستان و ایلام نامهای متفاوت دارد، مانند کُهُل و لارک.

لالۀ واژگون گیاهی است پیازدار، زینتی، علفی، معمولاً پایا (چندساله) و بومی نیم‌کرۀ شمالی. تاکنون در جهان حدود ۸۰ گونه از این گیاه شناسایی شده است. در ایران حدود 19 گونه لالۀ واژگون وجود دارد که شماری از آنها انحصاری ایران است و در ارتفاعات و دامنه‌های رشته‌کوههای البرز و زاگرس دیده می‌شوند.