لَرگ

لَرْگ درختی است خزان‌برگ و بومی آسیا. تاکنون 6 گونه از این درخت در جهان شناسایی شده است که از قفقاز تا جنوب شرقی آسیا انتشار دارد. لرگ در ایران یک گونه دارد که در نواحی جلگه‌ای جنگلهای شمال می‌روید. برخی از گونه‌های این درخت زینتی است. لرگ در نقاط مختلف شمال ایران و دره‌های زاگرس در استانهای لرستان و ایلام نامهای متفاوت دارد، مانند کُهُل و لارک.

لاله عباسی

لاله عباسی گیاهی است زینتی، علفی و بومی مناطق گرم امریکا. این گیاه در قرن شانزدهم میلادی، به اروپا و کمی بعد به آسیا و ایران وارد شد. لاله‌عباسی در بیشتر نقاط کشور کاشته می‌شود.

لالۀ واژگون

لالۀ واژگون گیاهی است پیازدار، زینتی، علفی، معمولاً پایا (چندساله) و بومی نیم‌کرۀ شمالی. تاکنون در جهان حدود ۸۰ گونه از این گیاه شناسایی شده است. در ایران حدود 19 گونه لالۀ واژگون وجود دارد که شماری از آنها انحصاری ایران است و در ارتفاعات و دامنه‌های رشته‌کوههای البرز و زاگرس دیده می‌شوند.

لاله

لاله گیاهی است علفی، پایا (چندساله)، پیازدار و زینتی. تاکنون حدود 100 گونه لاله در جهان شناسایی شده است. بیشترین گونه‌های این گیاه بومی آسیای مرکزی و آسیای جنوب غربی است. در ایران، در بیشتر ارتفاعات 28 تا 30 گونه لاله دیده شده است. لاله‌های کوهی، صحرایی، ارومیه، هفت رنگ، هَرازی، برگ فِری یا بیشه‌ای ازجمله گونه‌های بومی ‌ایران‌اند.

کَرَفس

کَرَفس گیاهی است دو ساله و بومی نواحی مدیترانه و خاورمیانه. کرفس از سبزیجات پرمصرف است و در بیشتر منطقه‌های جهان از قدیم کشت می‌شده است. کشت و پرورش کرفس از اواخر قرن هجدهم میلادی گسترش بسیار یافته است. این گیاه در ایران دو گونه دارد: خودرو (کرفس وحشی) و پرورشی (کرفس معمولی). کرفس وحشی در مُکران بلوچستان، خوی، بندرعباس و کوههای چهارمحال و بختیاری می‌روید. کاشت کرفس معمولی و رقمهای آن در بسیاری از منطقه‌های ایران رایج است.