گُلخانه مکانی است برای پرورش و تولید گیاهانی که به شرایط آب‌وهوایی ثابت نیاز دارند. در گلخانه شرایط محیطی ازجمله دما، نور، رطوبت و خاک را متناسب با نیاز گیاه تأمین می‌کنند. به‌همین‌سبب انواع گیاهان زینتی و گلها، برخی میوه‌ها و نیز سبزیجات را می‌توان در هر زمان از سال در گلخانه‌ پرورش داد. اندازه و کاربرد گلخانه‌ها متفاوت است.

گُلرنگ گیاهی است علفی، یکساله و بومی برخی از نواحی آسیا از هندوستان تا خاورمیانه، و بخشهایی از شرق افریقا تا اتیوپی. این گیاه در بیشتر نقاط ایران می‌روید. امروزه، گلرنگ را در نواحی گرم و خشک جهان به‌ویژه برای استفاده از روغن دانه‌های آن می‌کارند.

گُل ‌انگشتانه گیاهی است علفی، پایا (چندساله) و بومی اروپا، شمال افریقا و نواحی مدیترانه تا ایران. تاکنون حدود 27 گونه از این گیاه در جهان شناسایی شده است که در بیشتر نقاط به‌سبب کاربرد دارویی و زینتی آن پرورش داده می‌شود. در ایران یک گونه گل‌ انگشتانه در حاشیۀ نواحی جنگلی شمال و شمال غربی کشور می‌روید. گونه‌ای دیگر از این گیاه، که کاربرد دارویی دارد، در سالهای اخیر به ایران وارد و کاشته شده است.

گِلایُل گیاهی است علفی، زینتی، پایا (چندساله) و بومی آسیا، افریقا و نواحی مدیترانه در اروپا. تاکنون در جهان، حدود 300 گونه از این گیاه شناسایی شده است که 5 گونه از آن در بیشتر نواحی ایران می‌روید. یک گونه از این گیاه به‌نام گلایل ایرانی، انحصاری ایران است.

گُلپَر گیاهی است علفی، پایا (چند ساله) و بومی ایران، ترکیه و عراق. این گیاه در ارتفاعات مناطق معتدل نیم‌کرۀ شمالی وجود دارد. در ایران 6 گونه گلپر در ارتفاعات البرز و زاگرس به‌صورت خودرو می‌روید.

گُل جالیز گیاهی است انگلی، علفی و پایا (چندساله). تاکنون در جهان، حدود 150 گونه از این گیاه شناسایی شده است که در سراسر جهان از نواحی معتدل تا مناطق نیمه‌خشک استوایی انتشار دارد. در ایران، حدود 40 گونه گل‌جالیز در نقاط مختلف می‌روید. این گیاه کلُروفیل (سبزینه) ندارد، به‌همین‌سبب نمی‌تواند فتوسنتز کند و غذای خود را بسازد، ازاین‌رو از ریشۀ گیاه دیگر (گیاه میزبان) تغذیه می‌کند.