اِلِکتریسیته

اِلِکتریسیته پدیده‌ای فیزیکی وابسته‌به بارهای الکتریکی است، چه در حالت حرکت، چه در حالت سکون، چه تنها و چه با تعداد زیاد. الکترونها و پروتونها از ذرات بنیادی هر اتم هستند. بنابراین، الکتریسیته یا همان بارهای الکتریکی به اتم و ساختمان ماده وابسته است.

اِلِکترونیک

اِلکترونیک شاخه‌ای است از علوم مهندسی که ارتباطی نزدیک با الکتریسیته دارد. موضوع الکترونیک بررسی علمی و کاربرد عملی جریان الکترونها و الکتریسیته است. الکتریسیته و الکترونیک هر دو با جریان الکتریسیته سروکار دارند، اما هرکدام جریان الکتریکی را به‌ شکلی جداگانه بررسی می‌کنند. مبحث الکتریسیته از جریان الکتریکی بیشتر به‌عنوان صورتی از انرژی بحث می‌کند، مانند روشن کردن لامپ یا به‌حرکت درآوردن موتور الکتریکی. درحالی‌که در الکترونیک از این جریان به‌طورکلی برای ایجاد نوسان و علامت استفاده می‌شود. این نوسانها و علامتها در کامپیوترها، دستگاههای مخابراتی، دستگاههای کنترل و مانند آنها به‌کار می‌روند.

اِلِکتروسکوپ

اِلِکتروسکوپ (برق‌نما) اسبابی است که برای پِی بردن به وجود بار الکتریکی ساکن و تشخیص نوع آن به‌کار می‌رود. نوع معینی از آن، که الکترومتر نامیده می‌شود، مقدار بار الکتریکی را نیز نشان می‌دهد. امروزه از الکتروسکوپ برای اندازه‌گیری مقدار پرتوهای رادیواکتیو نیز استفاده می‌کنند. نخستین الکتروسکوپ را ویلیام‌ گیلبرت (1603-1544 م)، دانشمند انگلیسی، اختراع کرد.

اِلِکترولیت

اِلکترولیت ماده‌ای است مرکب که محلول یا مُذاب آن جریان الکتریسیته را هدایت می‌کند. باتریها دارای الکترولیت هستند. این الکترولیت ممکن است مایع باشد و یا با افزودن موادی به آن به‌صورت خمیر درآید. از الکترولیتهای مایع در الکترولیز، آبکاری، پالایش فلزها و مانند آن استفاده می‌شود.

اِلِکترولیز

اِلکترولیز (برق کافت) نوعی تجزیۀ شیمیایی است که براثر جریان الکتریسیته در یک مایع پدید می‌آید. اگر این مایع آب باشد، آب به دو گاز هیدروژن و اکسیژن تجزیه می‌شود. اگر مایع، نمکی محلول از یک فلز باشد، براثر الکترولیز، فلز از آن محلول جدا می‌شود.