اَسید به گروهی از مواد مرکب شیمیایی معدنی یا آلی گفته می‌شود که محلول آنها در آب ترش‌مزه است، رنگ بعضی از مُعَرِّفهای شیمیایی را تغییر می‌دهد (مثلاً رنگ کاغذ تورنُسُل آبی را قرمز می‌کند)، با بازها و اکسیدهای بازی ترکیب می‌شود و نمک تولید می‌کند و با بعضی از فلزها ترکیب می‌شود و گاز هیدروژن آزاد می‌کند.

اُسمیُم (Osmium) عنصری است شیمیایی از خانوادۀ فلزات پلاتینی با نماد Os. عدد اتمی آن 76 و عدد جرمی آن 2/190 است. چگالی اسمیم در دمای 20 درجۀ سلسیوس (°C)، 48/22 گرم بر سانتی‌متر مکعب است. در دمای نزدیک به °C 000 3 ذوب می‌شود. نقطۀ جوش آن °C 300 5 است، اما پیش از آنکه به نقطۀ جوش برسد، به‌صورت بخار درمی‌آید. وقتی که گَرد آن را در هوا حرارت دهند، بخاری از آن مُتَصاعد می‌شود که بویی تند دارد و سمّی است. این بخار به پوست بدن و چشم به‌شدت آسیب می‌رساند.

اِسکاندیُم (Scandium) عنصری شیمیایی با نماد Sc، عدد اتمی 21 و عدد جرمی متوسط 956/44 است. نقطۀ ذوب این عنصر 539 1 و نقطۀ جوش آن 832 2 درجۀ سلسیوس (C°) است. چگالی اسکاندیم در دمای C° 25، 989/2 گرم بر سانتی‌متر مکعب است.

اِسترونسیُم (Strontium) عنصری است شیمیایی با نماد Sr. عدد اتمی آن 38 و عدد جرمی متوسط آن 62/87 است. نقطۀ ذوب آن 769 و نقطۀ جوش آن 384 1 درجۀ سلسیوس (C°) است. استرونسیم فلزی است نرم و به‌رنگ نقره‌ای که در هوا اکسید می‌شود و به‌رنگ نزدیک به زرد درمی‌آید. گَردِ آن آتش‌گیر است و شعله را به‌رنگ قرمز درمی‌آورد. در الکل و اسیدها حل می‌شود.

نگاه کنید به استاتین

اُزُن (Ozone) ماده‌ای است شیمیایی. هر مولکول آن از سه اتم اکسیژن تشکیل شده و فرمول شیمیایی آن O3 است. ازن در طبیعت به‌حالت گاز یافت می‌شود. گاز ازن بویی تند دارد و مقدار زیاد آن آبی روشن به‌نظر می‌رسد. گاز ازن، در فشار جَوّ، در دمای 9/111- درجۀ سلسیوس (°C) به حالت مایع درمی‌آید. مایع ازن در دمای °C 391- منجمد می‌شود. وزن مولکولی ازن 998/47 و چگالی آن 5/1 برابر چگالی اکسیژن معمولی است. ازن را کریستین فریدریش شونباین، شیمی‌دان آلمانی، در سال 1840م کشف کرد.