قورباغه (در فارسی غوک) نام گروهی از دوزیستان بی‌دُم است، ازجمله قورباغه‌های حقیقی، وَزَغها و قورباغه‌های درختی. این جانوران در تمام نقاط جهان به‌جز جنوبگان دیده می‌شوند. گوناگونی آنها در مناطق گرمسیر بیشتر است و معمولاً در آب یا نزدیک آن زندگی می‌کنند. خانوادۀ قورباغه‌های حقیقی حدود 600 گونه دارد که 4 گونه از آنها در ایران زندگی می‌کنند. قورباغه‌های درختی بیش از 700 گونه و وزغها بیش از 300 گونه دارند. شناسایی قورباغه‌ها و وزغها به‌دلیل نزدیکی ژنتیکی و شباهتهای بسیارِ زیستی و ریخت‌شناسی گاهی به‌سختی صورت می‌گیرد.

قوشها گروهی از پرندگان شکاری تقریباً کوچک از راستۀ شاهین‌سانان و خانوادۀ عقاب، باز، لاشخور هستند. این پرندگان می‌توانند با پروازهای سریع، طعمۀ خود را میان درختان تعقیب و شکار کنند. قوشها آشیانۀ خود را روی درختان می‌سازند. پرندۀ ماده بزرگ‌تر از پرندۀ نر است. در ایران، چهارگونه قوش به نامهای قِرقی، طَرلان، پیغو و پیغوی کوچک وجود دارد.

قو پرنده‌ای است آبزی از راستۀ غازسانان و خانوادۀ مرغابیها و بزرگ‌ترین پرندۀ این خانواده است. این پرنده در آب‌وهوای معتدل، در سواحل دریاچه‌ها، مردابها و تالابهای تمامی نقاط جهان به‌جز جنوبگان و افریقا زندگی می‌کند. تاکنون در جهان، حدود هفت گونه قو شناخته شده است که بیشتر آنها در نیم‌کرۀ شمالی پراکنده‌اند. در ایران، سه‌‌گونه به‌ نامهای قوی گُنگ، قوی فریاد‌کش و قوی کوچک در سواحل شمال ایران به‌فراوانی، و در سیستان و بلوچستان، خوزستان، فارس، خلیج فارس و دریای عمان به‌ندرت دیده می‌شوند.

قیچ درختچه‌ای است که بیشتر در منطقه‌های خشک و نیمه ‌خشک جنوب آسیای مرکزی، شمال و جنوب افریقا، هند و استرالیا یافت می‌شود. در ایران 9 گونه از این گیاه در بیشتر منطقه‌های کشور می‌روید. برخی از گونه‌های قیچ علفی و یک‌ساله است.

قَهوه درختچه‌ای همیشه‌سبز و بومی منطقه‌های گرمسیر افریقا و آسیاست. تاکنون در جهان، بیش از 25 گونه قهوه شناسایی شده است که بیشتر آنها به‌صورت خودرو در منطقه‌های گرمسیر نیم‌کرۀ شرقی می‌رویند. قدیمی‌ترین گونۀ شناخته‌شده و کاشته‌شدۀ این گیاه قهوۀ عربیکا است که امروزه بیشتر در امریکای لاتین کاشته می‌شود. از دانه‌های بوداده و آسیاب‌شدۀ گیاه قهوه نوعی نوشیدنی به‌نام قهوه تهیه می‌شود که از رایج‌ترین نوشیدنیهای جهان است.

قَلَمه زدن از روشهای تولیدمثل غیرجنسی در گیاهان است و بیشتر آنها را می‌توان از این راه تکثیر کرد. قلمه بخشی از گیاه مانند ساقه یا برگ است که برای تکثیر از گیاه مادر جدا می‌شود. قلمه را در خاک مرطوب یا آب قرار می‌دهند تا ریشه‌های جدید تولید شود و گیاهی جدید به وجود آید.