آمار مجموعۀ اطلاعاتی است که به‌صورت عدد دربارۀ موضوعی خاص بیان می‌شود. موضوع این اطلاعات ممکن است جمعیت یک شهر، استان یا کشور، عدۀ نوزادانی که در یک سال متولد شده‌اند، میزان بارندگی سالانه در یک منطقه، میزان تولید سالانۀ گندم در یک کشور، تعداد گلبولهای سفید خون در بدن انسان و مانند آنها باشد. این گونه اطلاعات (داده‌های) عددی را داده‌های آماری می‌نامند. مجموعۀ روشهایی را که برای جمع‌آوری، طبقه بندی، خلاصه کردن، توصیف، تجزیه و تحلیل و تفسیر داده‌های آماری به کار می‌رود آمار‌شناسی یا علم آمار می‌نامند.
آبِل، نیلس هِنریک (1829 -1802م، Niels Henrik Abel ) ریاضیدان نروژی و از پیشگامان ریاضیات جدید است.
کاوالیِری، بوناوِنتورا (Bonaventura Cavalieri، 1647-1598م) ریاضیدان و فیزیکدان ایتالیایی است. او روش بخش‌ناپذیرها را در ریاضیات به‌کار برد و نتیجه‌هایی به‌دست آورد که به اصلهای کاوالیری مشهور شده است. این اصلها سبب گسترش استفاده از حساب دیفرانسیل و اَنتگرال در محاسبۀ مساحتها و حجمها شد. کاوالیری همچنین نظریاتی قابل توجه در مثلثات، مخروطات، اُپتیک، نجوم و علم احکام نجوم دارد.
کاردانو، جِرولامو (Gerolamo Cardano، 1576-1501 م) ریاضیدان و پزشک ایتالیایی و از مؤثرترین ریاضیدانان دورۀ رُنِسانس است. کتاب فن کبیر (هنر بزرگ) که کاردانو در آن به قوانین جبر پرداخته، یکی از پایه‌های اساسی تاریخ جبر است. کاردانو همچنین اولین پزشکی است که دربارۀ تب تیفوس گزارش بالینی نوشته است.
قضیه گزاره یا جمله‌ای خبری است که در ریاضیات همیشه درست است و درستی آن به‌کمک استدلال ثابت می‌شود، اما در منطق گزاره‌ای است که می‌تواند درست یا نادرست باشد.
کانتور، گئورگ (Georg Cantor، 1845-1918 م) ریاضیدان آلمانی است که نظریۀ مجموعه‌ها را پایه‌گذاری کرده است. این نظریه بنیان ریاضیات جدید شناخته می‌شود. امروزه بسیاری از مفاهیم ریاضی بر پایۀ نظریۀ مجموعه‌ها تعریف می‌شود.