مُرغداری محل نگهداری و پرورش مرغ برای استفاده از گوشت، تخم و پَر آن است. در برخی از مرغداریها سایر ماکیان مانند بوقلمون و بلدرچین نیز نگهداری می‌شوند. مرغداریها به دو شکل سنتی و صنعتی اداره می‌شوند. در جهان مرغ را بیشتر از سایر ماکیان در مرغداریها پرورش می‌دهند.

مُرغ پرنده‌ای ماده است از راستۀ ماکیان‌سانان و خانوادۀ قرقاولها. این پرندۀ اهلی را برای مصرف گوشت، تخم و پرهایش در بیشتر نقاط جهان به‌شکل صنعتی در مرغداری و به‌شکل سنتی در روستاها نگهداری می‌کنند.

مرجانها گروهی از بی‌مهرگان دریایی از شاخۀ کیسه‌تنان‌ هستند و به‌صورت کُلُنی (مجتمع) زندگی می‌کنند. برخی از گونه‌های مرجانها به نور خورشید نیاز دارند و معمولاً در آبهای پاک و کم‌عمق (کمتر از 60 متر)، در مناطق گرمسیر و نیمه‌گرمسیر زندگی می‌کنند. گروه دیگر که به نور خورشید وابسته نیستند، می‌توانند تا 300 3 متر در اعماق آبهای سرد زندگی کنند. مرجانها چندین راسته و شمار زیادی گونه دارند. مرجانهای سنگی حدود 1000 گونه، مرجانهای سیاه و مرجانهای خاردار حدود 100 گونه، مرجانهای شاخی حدود 1200 گونه و مرجانهای آبی تنها یک گونه دارند. مرجانها در ایران از شمال غربی تا جنوب شرقیِ سواحل خلیج‌فارس و در اطراف 16 جزیرۀ آن ازجمله هرمز رشد می‌کنند.

مَرال (گوزن قرمز) پستانداری است از راستۀ زوج‌سُمان و خانوادۀ گوزنها. گوزن قرمز در جنگلها، علفزارها، کوهستانها و مراتع اروپا، شمال افریقا و غرب آسیا پراکندگی دارد. در ایران در جنگلهای هیرکانی شمال کشور زندگی می‌کند و به‌سبب شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاهها تعداد آنها به‌شدت کاهش یافته است.

ماهی ‌مُرکَب جانوری است از نرم‌تنان آبزی، از راستۀ سرپایان و از باهوش‌ترین بی‌مهرگان. این جانور برخلاف نامش ماهی نیست. بیشتر ماهیهای مرکب در سواحل دریاها و اقیانوسهای مناطق گرمسیر و نیمه‌گرمسیر جهان، که منابع غذایی فراوان دارند، زندگی می‌کنند. زمستانها در آبهای عمیق و تابستانها در نواحی کم‌عمق ساحلی به‌سر می‌برند.

ماهیان ایران شامل ماهیان آبهای شیرین داخلی و آب لب شور دریای خزر و ماهیان آبهای شور خلیج‌فارس و دریای عمان است. ماهیان آبهای داخلی در رودها، چشمه‌های آب گرم، غارها، قناتها، تالابها و دریاچه‌های شور زندگی می‌کنند. بسیاری از این ماهیان از نظر اقتصادی ارزشمندند.