مُشیرالدوله، میرزا نصرالله نایینی (درگذشت حدود 1325 ﻫ ق) سیاستمدار اواخر دورۀ قاجاریان، صدراعظم مظفرالدین شاه و مدتی کوتاه صدراعظم محمدعلی شاه قاجار است. فرمان مشروطیت (1324 ﻫ ق) در دورۀ صدارت او به امضا مظفرالدین شاه رسید. همچنین قرارداد واگذاری حق استخراج نفت (قرارداد دارسی) در دورۀ وزارت امور خارجۀ او انجام شد.

مُستشارالدوله، میرزا یوسف (1239-1313 ﻫ ق) دولتمرد نواندیش و نویسندۀ ایرانی دورۀ ناصرالدین شاه قاجار است. او از نخستین کسانی است که دربارۀ اهمیت حاکمیت قانون در ایران سخن گفته است. رسالۀ یک کلمه او نقشی مؤثر در اندیشۀ قانون‌خواهی و لزوم تأسیس عدالتخانه در انقلاب مشروطیت داشت.

مَستوره کردستانی (ماه شرف‌خانم، 1264-1220 ﻫ ق) شاعر و تاریخ‌نویس ایرانی است. تاریخ اردلان اثر مهم اوست.

مُستوفی‌المَمالک، میرزا حسن (1311-1253 ﻫ ش /1351-1292 ﻫ ق) از دولتمردان دورۀ قاجاریان و اوایل دورۀ پهلوی است. او وزیر مالیه، وزیر جنگ و نمایندۀ مجلس بود و بارها نخست‌وزیر شد. آغاز جنگ جهانی اول (1914-1918 م) و اعلان بی‌طرفی ایران از وقایع مهم دورۀ صدارت مستوفی‌الممالک است.

مَزدَک (درگذشت 529 م) اندیشمند ایرانی است که به برابری در ثروت و نعمتهای اجتماعی عقیده داشت. آیین او در زمان پادشاهی قباد اول ساسانی (488-531 م) برقرار شد.

نگاه کنید به زیاراین