طوطینامه کتابی است به زبان فارسی با مجموعهای از داستانهای عامیانه. اصل این اثر هندی و به زبان سانسکریت است از نویسندهای ناشناس. نام این کتاب به زبان سانسکریت شوکه سپتتی بهمعنای هفتاد داستان طوطی است.
طَرزی افشار شاعر ایرانی قرن یازدهم هجری قمری است که نوعی نوآوری در شعر فارسی دارد.
عِماد خراسانی (1300-1382ﻫ ش) شاعر ایرانی و از غزلسرایان برجستۀ معاصر است. نامش عمادالدین حسن برقعی است اما با نام شاعریاش شناخته میشود.
عِمادُالکُتّاب (1315-0421 ﻫ ش) از بزرگان خوشنویسی بهویژه خط نستعلیق است. نامش محمدحسین سیفی قزوینی است، اما با عنوان عمادالکتاب (ستون یا تکیهگاه خوشنویسان) شناخته است.
عِشقی، سیدرضا میرزاده (1303-1273ﻫ ش) شاعر و روزنامهنگار آزادیخواه ایرانی است که بهسبب نوشتههای انتقادی و طنز که در مخالفت با رضاخان سردار سپه منتشر میکرد، کشته شد.
عَطّار نِیشابوری (618-540 ﻫ ق) شاعر ایرانی و پیر شعر و نثر عرفانی ایران است. آثار او بهویژه دو اثر نامدارش، منطقالطیر و تذکرةلاولیا، دربردارندۀ دیدگاه او دربارۀ انسان و رابطۀ او با خدا و جهان هستی است. عطار را از نظریهپردازان عرفان ایران دانستهاند. نامش فریدالدین ابوحامد محمد است و چون پیشهاش عطاری بود با نام عطار نیشابوری شناخته است.