مسعود سعد سلمان (حدود 518-438 ﻫ ق) شاعر ایرانی و از قصیده‌سرایان نامبردار و از نخستین سرایندگان حَبسیه‌ در ادب فارسی است. شعرهای او در وصف زندان و رنج آن، در ادب فارسی شهرت دارد.

مسعودی مَروزی شاعر ایرانی است که در اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری قمری، در مرو می‌زیست. او از نخستین شاعرانی است که داستانهای ملی و حماسی ایران پیش از اسلام را در قالب مثنوی به نظم درآورده است. شاهنامۀ او به شاهنامۀ مسعودی مشهور است. از زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست.

مسعودی، علی ‌بن حسین (345 یا 342-280 ﻫ ق) تاریخ‌نگار و جغرافیدان عرب است که بیشتر عمرش را در سفر گذراند. او در چندین اثر خود تاریخِ ایرانِ پیش از اسلام را شرح داده است.

مِسکوب، شاهرخ (۱۳۸۴- 1304 ﻫ ش) نویسنده، مترجم و شاهنامه‌پژوه معاصر ایرانی است.

مُستَزاد از قالبهای شعر فارسی است که در آن، شاعر در آخر هر مصراع یا بیت از قصیده، غزل یا قطعه‌، عبارتی کوتاه یا جمله‌ای آهنگین می‌افزاید. عبارات افزوده شده هم‌قافیه و گاهی هم‌وزن شعر اصلی و یا غیر از وزن اصلی است. واژۀ مستزاد به‌معنای افزوده‌شده است.

مَرزبان‌نامه کتابی آموزشی ـ تمثیلی است از زبان حیوانات که مرزبان‌ بن رستم بن شروین آن را در اواخر قرن چهارم هجری قمری به زبان طبری نوشته است. سعدالدین وراوینی در اوایل قرن هفتم هجری قمری، این کتاب را به زبان فارسی ترجمه کرده است.