کود موادی است که برای حاصلخیزی و ایجاد تعادل در مقدار عنصرها و املاح خاک کشاورزی به آن می‌افزایند. در خاک کشاورزی دو گروه عنصر ضروری برای گیاه وجود دارد که بسته به مقدار آنها عنصرهای پُرمصرف و عنصرهای کم‌مصرف نامیده می‌شوند. نیتروژن، پتاسیم و فسفر از مهم‌ترین عنصرهای پرمصرف‌اند و آهن، روی، مس و منگنز از عنصرهای کم‌مصرف. وقتی از میزان عنصرهای پرمصرف خاک براثر عواملی مانند کشت‌وکار متناوب و فرسایش خاک کاسته شود، و نیز برای بهبود بافت خاک به آن کود می‌دهند. کودها را براساس منبع تهیۀ آنها به کودهای آلی یا طبیعی و کودهای شیمیایی یا معدنی تقسیم می‌کنند.
کَنَف گیاهی است یک‌ساله که در افریقا خودرو است و در هند، پاکستان، بنگلادش، نِپال، بوتان، میانمار، چین و تایلند کشت می‌شود. در ایران، کنف را در کرانۀ دریای خزر، از رشت تا ساری، می‌کارند. گیاه کنف را برای استفاده از الیافش پرورش می‌دهند. این گیاه که از 3000 سال پیش در مصر کاشته می‌شد تا اوایل قرن بیستم میلادی، در اروپا شناخته نبود.
کُنجد گیاهی است علفی، یک‌ساله و احتمالاً بومی هندوستان و شرق افریقا که امروزه در منطقه‌های گرمسیری جهان کاشته می‌شود. تاکنون در جهان، شمار زیادی از رقمهای این گیاه شناسایی شده است. این گیاه در ایران یک گونه دارد که در برخی منطقه‌های کشور کشت می‌شود. کنجد به‌سبب دانه‌های روغنی‌اش اهمیت اقتصادی دارد.
کُندُر صمغی است که از درخت کُندر (بوسوِلّیا) از تیرۀ کندر به‌دست می‌آید. درخت کندر در سومالی، سواحل خلیج عدن و عربستان می‌روید. این درخت در ایران نمی‌روید. صمغ این درخت را به ایران وارد می‌کنند و در پزشکی و صنعت به‌کار می‌برند.
کُنار (سِدر) درختی است همیشه‌سبز و بومی ناحیه‌های مدیترانه و خاورمیانه. این گیاه در برخی از مناطق گرم و خشک، به‌ویژه در افریقا کاشته می‌شود. کنار در غرب، جنوب و جنوب شرق ایران می‌روید.
کِلِماتیس درختچه‌ای است بالارونده، پایا (چندساله) و زینتی. تاکنون، در حدود 370 گونه از این گیاه در سراسر جهان به‌ویژه در آسیا و امریکای شمالی شناسایی شده است. در ایران، در بیشتر نقاط، 6 گونه کلماتیس می‌روید.