کُنجد گیاهی است علفی، یک‌ساله و احتمالاً بومی هندوستان و شرق افریقا که امروزه در منطقه‌های گرمسیری جهان کاشته می‌شود. تاکنون در جهان، شمار زیادی از رقمهای این گیاه شناسایی شده است. این گیاه در ایران یک گونه دارد که در برخی منطقه‌های کشور کشت می‌شود. کنجد به‌سبب دانه‌های روغنی‌اش اهمیت اقتصادی دارد.

کُندُر صمغی است که از درخت کُندر (بوسوِلّیا) از تیرۀ کندر به‌دست می‌آید. درخت کندر در سومالی، سواحل خلیج عدن و عربستان می‌روید. این درخت در ایران نمی‌روید. صمغ این درخت را به ایران وارد می‌کنند و در پزشکی و صنعت به‌کار می‌برند.

کُنار (سِدر) درختی است همیشه‌سبز و بومی ناحیه‌های مدیترانه و خاورمیانه. این گیاه در برخی از مناطق گرم و خشک، به‌ویژه در افریقا کاشته می‌شود. کنار در غرب، جنوب و جنوب شرق ایران می‌روید.

کِلِماتیس درختچه‌ای است بالارونده، پایا (چندساله) و زینتی. تاکنون، در حدود 370 گونه از این گیاه در سراسر جهان به‌ویژه در آسیا و امریکای شمالی شناسایی شده است. در ایران، در بیشتر نقاط، 6 گونه کلماتیس می‌روید.