فولاد آلیاژ آهن و کربن است و از طریق خالص‌سازی چدن یا آهن اسفنجی به‌دست می‌آید. آلیاژ از ترکیب کردن یک عنصر فلزی اصلی که به آن عنصر پایه می‌گویند، با یک یا چند عنصر فلزی یا غیرفلزی دیگر که به آنها عناصر آلیاژی می‌گویند، ساخته می‌شود. بیش از هزار نوع فولاد با کاربردهای گوناگون در کارخانه‌های فولادسازی تولید می‌شوند. هر یک از آنها خواص مکانیکی مانند سختی، ضربه‌پذیری و قابلیت چکش‌خواری و جوشکاری و خواص متالورژیکی مانند عناصر آلیاژی، ساختار، اندازه و ابعاد دانه‌بندی در مقیاس میکروسکوپ مخصوص به خود دارند. خواص مکانیکی فولادها به نوع و درصد عناصر آلیاژی آنها بستگی دارد. میزان کربن در فولادهای مختلف بین 002/0 تا 2 درصد است. با افزایش درصد کربن در فولاد، استحکام و سختی آن بیشتر می‌شود و انعطاف‌پذیری و قابلیت شکل‌دهی آن کاهش می‌یابد، تُردتر و شکننده‌تر می‌شود و قابلیت جوشکاری آن کم می‌شود. با افزودن مقدار کمی‌ عناصر آلیاژی مانند گوگرد، فسفر، سیلیسیم، منگنز، منیزیم، کبالت، کروم، نیکل، تیتانیم و وانادیم به فولاد ساده، فولاد آلیاژی به‌دست می‌آید. با افزودن مقادیر مناسبی از عناصر آلیاژی مذکور، می‌توان خواص مکانیکی فولاد را بهبود بخشید تا ضمن آنکه سخت‌تر می شود، تُردی و شکنندگی آن کاهش یابد و میزان انعطاف‌پذیری و چکش‌خواری آن بالا رود.

فیوز وسیله‌ای است که مدارهای الکتریکی را در برابر جریانهای شدید یا تغییرات ناگهانی آن حفاظت می‌کند و در مسیر جریان الکتریکی قرار می‌گیرد. از فیوز در سیم‌کشی ساختمانها، دستگاههای الکتریکی، خودروها، شبکه‌های انتقال برق و پُستهای برق برای حفاظت استفاده می‌شود.

فَناوری (فن‌آوری) برابرنهادۀ تکنولوژی در اصطلاح به دانش و هنر شناخت مواد و نیروها؛ پردازش و تحلیل اطلاعات؛ ساخت ابزار (نرم یا سخت)؛ ایجاد، اداره و توسعۀ هر یک از صنایع و شیوه‌های پاسخ به نخستین نیازهای انسان مانند غذا، پوشاک و سرپناه گفته می‌شود. فناوری از یک‌‌سو نیازهای مادی و معنوی انسان را تأمین می‌کند و از سوی دیگر نیازهای جدید پدید می‌آورد. فناوری همچنین می‌تواند برخلاف نیازهای طبیعی و آرمانهای انسان نیز به‌کار گرفته شود یا ایجاد گردد. استفاده از فناوری هسته‌ای و فناوریهای مواد برای ساخت بمبهای اتمی، هیدروژنی و شیمیایی از آن جمله است.

فَناوری اطلاعات (IT) حوزه‌ای از فناوری است که با استفاده از کامپیوتر، نرم‌افزار، شبکه و دیگر تجهیزات، اطلاعات دیجیتالی را دریافت، ذخیره، پردازش، بازیابی، توزیع و حفاظت می‌‌کند. امروزه فناوری اطلاعات بخشی ضروری در بسیاری از فعالیتهای انسان مانند پژوهش، درمان، آموزش، کسب و کار، گردشگری، امور نظامی‌ و همچنین هوش مصنوعی، فناوری نانو و زیست فناوری است. واژۀ فناوری اطلاعات معادل Information Technology است که به اختصار IT نامیده می‌شود‌.

فرودگاه مجموعه‌ای است از ساختمانها، تأسیسات و تجهیزات نشست و برخاست هواپیما برای جابه‌جایی مسافر، کالا و یا هر نوع عملیات هوایی. فرودگاهها براساس نوع کاربرد انواع گوناگون دارند، از جمله مسافری، باری، نظامی، کشاورزی و آموزشی. فرودگاهی که بنابر ضرورت و امکانات، دو یا چند کاربرد مختلف دارد، فرودگاه چندمنظوره نامیده می‌شود.